De Amsterdammer kwam in 2015 naar Wageningen voor zijn bachelor Biotechnologie, om daarna verder te gaan met de master Aquaculture and Marine Resource Management met als specialiteit Mariene Ecologie. ‘Na Biotechnologie had ik zin in meer onderzoek en veldwerk. Biotechnologie is erg industrieel, je wordt klaargestoomd voor het bedrijfsleven. Dat is leuk, ik werkte voor mijn thesis bijvoorbeeld bij het NIOO, maar ik wilde meer het veld in. In augustus studeer ik af.’ Westerman Holstijn doet mee aan de literaire wedstrijd waar Resource zich bij heeft aangesloten en waaraan in totaal 16 universiteits- en hogeschoolbladen meedoen. Hij wint professionele ondersteuning van een literair agentschap en de winnaar van de landelijke finale krijgt een literaire agent tot z’n beschikking. Deze wedstrijd vond voor het eerst plaats.
Je hebt naast je studie een liefde voor literatuur?
‘Ja, dat begon op de middelbare school, het Barlaeus Gymnasium in Amsterdam. Ik was dol op romans en was altijd bezig met verhalen, zoals de mythologieën Van Hercules tot de Trojaanse oorlog, ik vond het prachtig. Ik las ook graag fantasy zoals van Robin Hobb en George R.R. Martin. Eoin Colfer vond ik ook mooi. Op de basisschool heb ik een van zijn boeken omgezet naar een toneelstuk. Maar eigenlijk las ik alles wat ik te pakken kon krijgen.’
Wanneer ging je schrijven?
‘Op de middelbare school begon ik met het schrijven van korte verhalen. Ik heb vaak verschillende ideeën die mij interessant lijken om uit te werken. In een roman moet je omstandigheden aan elkaar verweven, maar in een kortverhaal heb je wat meer vrijheid. Tot nu toe vind ik dat fijner.’
Of je kunt niet kiezen…
‘Nee, dat is het niet. Het is makkelijker starten. Je begint gewoon. Bovendien is het schrijven van een kort verhaal ook echt een vak apart: literatuur tot op de centimeter en elk verhaal moet ook een kop en een staart hebben. Waar de inspiratie precies vandaan komt? Veel kan mij raken. Een klein huisje midden in een weiland bijvoorbeeld. Mijn fantasie gaat er dan direct mee aan de haal en maak ik aantekeningen. En dan begin ik met schrijven. Soms gaat het snel, soms duurt het lang.’
Studeren in Wageningen en schrijven, zijn dat twee uitersten?
‘Niet echt. Ik vind het juist leuk onderwerpen die ik hier leer of zie terug te laten komen in mijn werk. Bij Droogte bijvoorbeeld, dat gaat ook over de natuur en iemand die zich moet adapteren aan extreme omstandigheden. De grillen van de natuur en het weer zijn Wageningse onderwerpen. Het is leuk om wetenschappelijke kennis op te rekken tot je bijna tegen Sciencefiction aanzit. Hoe ver kun je gaan tot het ongeloofwaardig wordt? Net als het werk van Daan Remmerts de Vries of Belcampo, dat zijn voorbeelden voor mij.’
Over Droogte
Droogte is een magisch realistisch en soms licht absurdistisch kort verhaal. Centraal staat de vraag hoe iemand omgaat met factoren waar hij geen controle over heeft. Droogte gaat over een man die alleen in de woestijn woont. Hij is gewend geraakt aan overleven met een absoluut minimum aan hulpbronnen; dankzij een aantal tonnen water dat hij bezit, kan hij in leven blijven tot er hopelijk weer regen komt. Dan verschijnt er onverwacht een ander mens bij zijn huis, dat zo afgelegen ligt dat er gewoonlijk zelfs geen dieren komen. Plotseling wordt de kluizenaar weer geconfronteerd met alle moeilijkheden die een niet-solitair leven met zich meebrengen.’
De jury over Droogte
Droogte is een intrigerend en origineel werk dat je direct meeneemt in het verhaal. Mauk Westerman Holstijn weet met de juiste woorden een fijne en soms vervreemdende sfeer neer te zetten, aldus het juryrapport. Jurylid Geert van Zandbrink: ‘Het verhaal wordt behendig vertraagd door middel van beschrijvingen, flashbacks en gedachten, wat ervoor zorgt dat je alle ruimte hebt om in het verhaal te kruipen. Dat is erg knap gedaan.’
De jury van de schrijfwedstrijd bestond uit Louise O. Fresco (voorzitter Raad van Bestuur), marien bioloog Lisa Becking, student en schrijver Geert van Zandbrink en Willem Andrée (hoofdredacteur Resource en Wageningen World).