Tekst: Femke Janssen
‘Palmerston North ligt op het noordeiland van Nieuw-Zeeland. Mijn taak was om de diversiteit binnen de biologische landbouw in dat gebied in kaart te brengen. Ik ben bij negentien boeren langs geweest en heb gekeken naar hun waardepatronen, relaties en werkwijze. Die drie dingen bij elkaar vormen samen een strategie.
Vier soorten boeren
Uiteindelijk vond ik dat er vier soorten boeren te onderscheiden waren: bodemboeren, spirituele boeren, old-school boeren en new-school boeren. De bodemboeren focussen vooral op het behouden van de balans in de grond. Spirituele boeren voelen zich verbonden met de natuur en willen daarom zo respectvol mogelijk omgaan met de omgeving. Zij willen ook graag hun ideeën verspreiden. Old-school boeren zijn conventioneler en hebben vaak het bedrijf geërfd en behouden als inkomstenbron. New-school boeren zijn mensen die besloten hebben hun kantoorbaan te verlaten. Zij hebben er bewust voor gekozen biologische boer te worden en zijn vaak idealistisch en innovatief. Normen en waarden leken de grootste invloed te hebben op strategieën en relaties die de boeren hadden.
Smalle weggetjes
Ik reed met een huurauto van boer naar boer. Daarbij kwam ik over van die smalle weggetjes op de prachtigste plekken, tussen de bergen en vulkanen. Het was echt ontzettend mooi allemaal. Bij sommige boeren ben ik ook een paar dagen gebleven om te zien hoe het leven op hun bedrijf eraan toegaat. Ik ontdekte dat ik eigenlijk nog heel weinig wist van het boerenleven. Biologische boeren zijn heel gepassioneerd over hun bedrijf, ze willen dus veel vertellen over wat ze doen en waarom ze dingen doen. Ik kon ook merken dat ze er trots op waren om biologisch boer te zijn. Een groot cultuurverschil met Nederland is dat bijna alle kinderen in deze
gezinnen naar kostscholen gaan, omdat de afstanden te groot zijn om elke dag heen en weer te rijden. De kostscholen zijn ingedeeld in aparte jongens- en meisjesscholen.
Meer zelfvertrouwen
Doordat ik onderzoek deed, kwam ik op hele andere plekken en leerde ik de mensen beter kennen dan wanneer ik daar als toerist zou zijn. Ik heb er ook persoonlijk veel van geleerd. Ik kon even rustig mijn leven overzien. Ik kon dingen relativeren en heb beter kunnen nadenken over wat ik wil. Ik kan nu beter alleen zijn en ben niet meer bang om dingen te missen. Ook heb ik meer vertrouwen dat dingen wel goed komen. Het was natuurlijk ook niet altijd leuk. Ik was alleen en heb ook echt mensen gemist. Maar ik kon weinig anders doen dan dat accepteren. Uiteindelijk heeft dat mij meer zelfvertrouwen gegeven.’