tekst: Vincent Oostvogels
Ik heb altijd gedacht dat de studiepil, een pil om je beter te kunnen concentreren, een niet-bestaand product is. Zoiets als het antikaterinfuus: leuk concept, maar te absurd om daadwerkelijk te worden ontwikkeld. Totdat iemand laatst over die pil begon, en ik het toch maar eens ging googelen.
Internet bleek er vol mee te staan*. Sterker nog, sommige studiepillen zijn gewoon verkrijgbaar bij de drogist om de hoek en er schijnen zelfs universiteiten te zijn waar ze automaten met studiepillen hebben. Onder studenten groeit het gebruik van de studiepil al jaren.
Kennelijk is studeren anno nu zoals het wielrennen van de jaren negentig
Even was ik van mijn stuk. Kennelijk is studeren anno nu zoals het wielrennen van de jaren negentig: prestatiebevorderende middelen alom. En ik was zo stom geweest om al die tijd gewoon mee te fietsen op niets anders dan de spreekwoordelijke bruine boterham met pindakaas!
Gelukkig verscheen er afgelopen maand een geruststellend interview met Marcel Bouvy, professor Farmacie aan Universiteit Utrecht. Hij vertelde wat eigenlijk ook al wel viel te verwachten: de studiepil is geldklopperij. Er is nooit aangetoond dat ‘ie je helpt om je beter te concentreren.
Studeren, dat is toch leren om kritisch te denken? Wat een ironie dat sommigen daarvoor hun toevlucht nemen tot kwakzalverij.
Vincent Oostvogels (22) zoekt in zijn twee masteropleidingen Forest and Nature Conservation en Animal Sciences het kwetsbare raakvlak op tussen natuurbeheer en voedselproductie.
* Dat deed me betwijfelen of het antikaterinfuus wel zo absurd is. Ik zocht het op en het blijkt gewoon te bestaan, al moet je er wel voor naar de VS.