Tekst: Eugene van Meteren. Eugene van Meteren voelt zich af en toe een wereldreiziger in Wageningen. Op en neer naar tropisch Azië binnen een uur is een koud kunstje voor de Idealis-beheerder.
Vroeg in de morgen word ik gebeld door een huilende bewoonster van Hoevestein. Aan haar accent te horen komt ze uit Azië. Ik hoor paniek in haar stem. “Mister caretaker, please come to my room, I have a big problem. Hair is growing on the wall.”
Oerwoudkamer
Scenes uit horrorfilms flitsen door mijn hoofd. Ik vraag haar vriendelijk om wat meer toelichting. “It started with a small black spot. After a few months the spot got bigger, and when I checked it close by, I saw that hair was coming out of it.”
Tien minuten later klop ik aan. Zodra ze de deur opendoet, komt me een muur van vochtige warmte tegemoet. Ik zie dat de kamer helemaal vol staat met schitterende planten en voel dat de verwarming staat te loeien. Ik waan me in de jungle in een warm, exotisch land.
Ze wijst de harige plek aan en ik zie meteen wat het probleem is. Er zit een grote schimmelplek op de wand, die uiteraard is ontstaan door de klimaatomstandigheden in deze oerwoudkamer. De ramen zijn dicht; het vocht kan nergens naartoe. Zo’n kweeksel op de muur is dan niet meer dan logisch.
Net als thuis
We bespreken de oorzaak, maar ze geeft aan dat ze het zwoele klimaat in haar kamer fijn vindt. “That way I feel like I am a little bit at home together with my family.” Van deze woorden springen de tranen in mijn ogen. Ik moet dit respectvol oplossen, dat is duidelijk. Ik vertel dat ze haar kamer geregeld moet ventileren en de verwarming af en toe iets lager moet draaien. Ik regel dat Idealis de schimmel verwijdert, waarna wij de muur op onze kosten opnieuw schilderen.
Als ik weer naar kantoor ga, bedenk ik me dat dit mijn werk zo mooi maakt: achter elke deur bevindt zich een andere wereld. Eigenlijk ben ik een wereldreiziger in Wageningen.’
Eugene van Meteren is beheerder bij Idealis. Hij schrijft voor Resource over zijn belevenissen.
