De laatste tijd bevind ik mij toevalligerwijs wat vaker op zogenoemde ‘gangen’: Idealis-woningen in de sterflats of op de Haarweg bijvoorbeeld. Keer op keer valt het me op hoe treurig het bestaan er lijkt te zijn. De deuren op de gang zijn dicht en de bewoners van de kamertjes komen alleen naar buiten als het écht nodig is, voor een bezoek aan een van de gemeenschappelijke voorzieningen. De keuken staat vol met rijstkokers, die allemaal los van elkaar een maaltijd op tafel zetten. Het contact dat wél plaatsvindt, gaat voornamelijk over het management van de gedeelde ruimtes.
Het treurige bestaan van gangbewoners. Hoe meer ik er kom, hoe vaker ik onomstotelijk mee geconfronteerd word. Tuurlijk, er zijn uitzonderingen, maar dan gaat het om toevalligheden. Die treurigheid zorgt er wel voor dat ik mijn kamertje in een studentenhuis nog meer ga waarderen. Een huis waarin de deuren van kamers openstaan, we samen douchen (in twee gescheiden hokjes, wees niet bevreesd) en nooit iemand in zijn eentje hoeft te eten.
Wat maakt dan dit grote verschil tussen gangen en studentenhuizen? In essentie zijn de woningen helemaal niet zo anders; in een gang zou ook een samenwerkende en hechte gemeenschap kunnen wonen. Maar de basis van de huizencultuur ligt in het hospiteren; het ‘coöptatierecht’ dat de zittende bewoners hun nieuwe huisgenoot mogen kiezen. Dat systeem, dat is vastgelegd in de huurcontracten van een huis, zorgt ervoor dat bewoners bij elkaar betrokken moeten zijn. Dat er nagedacht moet worden over wat voor persoon een toevoeging zou kunnen zijn.
Die struggle van vooral eerstejaarsstudenten, die soms zo ongemakkelijke en eindeloze hospiteeravonden: ze zorgen er wel voor dat er hele mooie huissferen bestaan. Sfeer is ook een van de redenen waarom de Idealis-woningen op Rijnveste zo populair zijn. Daar woon je in een prachtige nieuwe woning, en toch met een hechte groep mensen dankzij het coöptatierecht. Hospiteren mag dan soms een nachtmerrie zijn, het zorgt er wel voor dat er in Wageningen een heleboel geweldige studentenhuizen bestaan.