Foto: Shutterstock Onderzoeker Mark Zwart ziet de voordelen van PhD-programma’s voor buitenlanders die zowel in Wageningen als in het thuisland worden uitgevoerd. Maar de nadelen ziet hij ook: sommige getalenteerde onderzoekers werken onder erbarmelijke omstandigheden. Hij wil de discussie op gang brengen.
‘Sandwich-PhD-programma’s zijn een geweldige ontdekking’, zegt Mark Zwart, momenteel werkzaam als onderzoeker bij NIOO-KNAW. ‘Ze bieden een unieke kans voor jonge onderzoekers uit het buitenland om cutting-edge onderzoek te doen in Nederland en zijn voor ons goedkope werkkrachten, aangezien hun salaris en de onderzoekskosten worden betaald door het land van herkomst.’
Als onderzoeker bij Quantitative Veterinary Epidemiology Group van Wageningen University & Research begeleidde hij regelmatig promovendi uit het buitenland en hij heeft gezien hoe dergelijke programma’s talenten tot bloei laten komen. Maar hij kent ook de keerzijde: de werkomstandigheden van dergelijke promovendi zijn vaak belabberd omdat de universiteit in hun thuisland de afspraken niet nakomt. Salarissen worden gehalveerd en het onderzoek moet in de eigen tijd worden uitgevoerd.
Het is tijd om deze exploitatie van jonge onderzoekers ter discussie te stellen, vindt Zwart. Lees hier zijn volledige opinie-artikel.
Antonella Petruzella, promovendus bij Aquatic Ecology en ook werkzaam bij NIOO-KNAW, haakt op de discussie in. Zij voelt zich niet gewaardeerd als onderzoeker door het enorme salarisverschil tussen haar en de Nederlandse onderzoekers. ‘En dan heb ik het nog niet eens heel slecht. Van mijn Braziliaanse beurs kan ik nog best rondkomen, maar ik weet van mijn Chinese collega’s dat ze moeite hebben de touwtjes aan elkaar te knopen.’
Ook zij wil dat er meer discussie komt over de oneerlijke behandeling van sandwich PhD’ers. Lees hier haar volledige opinie-artikel.
