Idiasta dichrocera Foto Kees van Achterberg, Naturalis Biologiestudent Eva Drukker had de primeur: ‘Ik had eerst geen idee wat het was.’
Drukker is nog steeds razend enthousiast over de vondst die ze afgelopen augustus deed. Op dat moment wist ze nog niet hoe bijzonder het amper een halve centimeter grote insect was. Het diertje werd een paar maanden geleden herkend door bioloog Kees van Achterberg van Naturalis. Radioprogramma Vroege vogels kreeg op zondag 14 april de primeur. Tot die tijd moest Drukker de kaken op elkaar houden.
Erasmus Medisch Centrum
Ze trof de Idiasta dichrocera aan op het 25 meter hoge dak van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. Daar was ze voor haar stage bij van Bureau Stadsnatuur Rotterdam. ‘Het was mijn taak om te onderzoeken welke insecten je nog aantreft op groene daken op 100 meter hoogte. Trekt groen op die hoogte nog insecten aan?’
Omdat Nederland geen gebouwen met groene daken op die hoogte heeft, pakte Drukker het anders aan. ‘Ik heb wel een gebouw van 70 meter hoogte gevonden. Vervolgens heb ik gebouwen van verschillende hoogtes gezocht om een gradiënt te maken en dan te extrapoleren naar 100 meter.’ Ze bracht uiteindelijk de flora en fauna op 21 groene daken in kaart. De insecten ving ze met vallen die een nacht bleven staan.
Gefeliciteerd
‘Op een gegeven moment was ik naar mijn insectjes aan het kijken en zag ik dus deze schildwesp’, vertelt ze. ‘Maar ik had geen idee wat het was.’ Navraag bij verschillende experts leverde in eerste instantie niks op. Pas toen Kees van Achterberg van Naturalis zich ermee ging bemoeien, was het raak. ‘Een paar maanden terug kreeg ik een mailtje: gefeliciteerd, je hebt een voor Nederland nieuwe soort ontdekt.’
Op sedumdaken, groene daken met een dun laagje grond, neemt het aantal insecten af met de hoogte
De schildwesp leeft normaal in landen als Zweden, Duitsland, Tsjechië, Rusland en China. De parasitaire wesp leeft van vliegenlarven en lijkt een beetje op een mier. Het Nederlandse exemplaar is een vrouwtje, te herkennen aan de lange antennes die aan het einde ivoorkleurig zijn. Het beestje maakt inmiddels onderdeel uit van de collectie Dode dieren met een verhaal van het Natuurhistorisch Museum van Rotterdam.
Koloniseren
Drukker vond overigens inderdaad een relatie tussen de hoogte van gebouwen en de biodiversiteit aan insecten. ‘Op sedumdaken, groene daken met een dun laagje grond, neemt het aantal insecten af met de hoogte. Op daktuinen met bomen en veel vegetatie vond ik niet zo’n verband. Maar dat kan ook komen doordat het aantal daken beperkt was. Duidelijk is in elk geval dat insecten tot op grote hoogtes prima daken kunnen koloniseren.’Drukker kreeg een 8 voor haar stage. Ze studeert deze zomer af als biologe en wil het liefst verder met het daktuinenonderzoek. ‘Dat groene daken zo veel mogelijkheden bieden voor insecten is een mooie vondst, zeker gezien de huidige achteruitgang van insectenpopulaties. Met vervolgonderzoek wil ik kijken hoe je groene daken daarvoor kunt optimaliseren.’
