1.900 steden en dorpen in Iran zijn tijdens de ergste regenval in zeventig jaar overstroomd. Zo’n zeventig mensen zijn omgekomen. Wegen, bruggen en akkers raakten beschadigd en mensen moesten worden geëvacueerd. Volgens WUR-student Ali Tafazoli bemoeilijken de sancties tegen Iran het reddingswerk.
tekst: Gina Ho
Sancties VS bemoeilijken de hulpverlening
‘Iran heeft verschillende klimaten: de omgeving van de stad waar ik vandaan kom – Ishfahan – is redelijk dor, in het noorden zijn meer bossen. De overstromingen zijn vooral in het oosten en het zuiden. Karkheh is een van de grootste rivieren daar. Door de zware regenval is die overstroomd en vloeit het water richting de steden.
De media in Iran berichten dat de overheid haar best doet om reddingsacties op poten te zetten. Maar social media spelen tegenwoordig een belangrijke rol en hoewel de overheid onder andere Facebook en Twitter controleert, werkt de censuur niet omdat mensen trucs hebben om die te omzeilen. Daardoor hebben ze ook toegang tot de andere nieuwskanalen en lees je dat mensen niet zo blij zijn met het optreden van de overheid. Ze vinden dat die de bevolking eerder had kunnen waarschuwen.
Er is buitenlandse hulp uit bijvoorbeeld Duitsland en Zwitserland, maar door de sancties tegen Iran van de Verenigde Staten is het moeilijk voor meer landen om hulp te bieden. En ook voor hulporganisaties als Hilal Ahmar, het Iraanse Rode Kruis, is het moeilijk.
In de jaren vijftig heeft de VS geholpen de democratische regering omver te werpen. Vervolgens heeft het land 26 jaar de monarchie hier gesteund, tot die tijdens revolutie door het Iraanse volk ten val werd gebracht. Dit conflict en het wantrouwen tegen de VS zitten in onze geschiedenis en de nucleaire deal was de eerste stap om het ijs te breken. Maar nu met president Trump aan het roer, heeft de VS zich teruggetrokken uit de deal. De belangrijke politici in Iran hebben toegestemd in de deal met de internationale gemeenschap, maar nu zijn er dus toch weer sancties. Die hebben gevolgen voor de burgers in Iran, helemaal tijdens noodgevallen als deze.’