tekst: Vincent Oostvogels
In deze tijd van het jaar ligt er een groter gevaar op de loer, en in mijn omgeving maakt dat relatief veel slachtoffers. Het is een vorm van FOMO, Fear Of Missing Out, maar dan voor natuurliefhebbers.
In feite is het ieder jaar hetzelfde liedje. De lente begint behapbaar – soort voor soort komen de eerste planten in bloei en gaan de eerste vogels zingen. Maar dan barst het los en is het niet meer bij te benen. De insecten vliegen je om de oren, de bomen schieten massaal in het blad en je weet niet meer waar je kijken moet.
Straks trekken de kraanvogels ongemerkt over terwijl jij op je buik naar parende padden ligt te kijken
Dat kan voor de nodige stress zorgen, want de kans bestaat dat je iets mist waar je vervolgens weer een heel jaar op moet wachten. Het zal je maar gebeuren dat de kraanvogels ongemerkt overtrekken terwijl je op je buik naar parende padden ligt te kijken.
Die onstuimige uitbarsting van de natuur kan natuurlijk niet eindeloos voortduren. Over twee maanden worden de dagen alweer korter en gelukkig raakt de druk dan langzaam van de ketel. Tot dan blijft het echter koortsachtig opletten om maar zo min mogelijk te missen. Was ik maar geneeskunde of rechten gaan studeren…
