Tekst: Vincent Oostvogels
Kijk je vanuit Forum of Orion naar beneden, dan lijkt het op het eerste gezicht alsof er een blauwe schimmel over de fietsenstalling groeit. Kijk je beter, dan blijken het de blauwe voorbanden en kettingsloten van talloze Swapfietsen te zijn.
De Swapfiets, naar keuze uit te spreken als swap-, swèp- of swopfiets, heeft in een paar jaar tijd de Nederlandse studentensteden veroverd. Het concept is simpel: voor een vast bedrag per maand ben je mobiel, zonder zorgen over gebreken aan je fiets. Is er iets stuk, dan staan de snelle jongens van Swapfiets altijd voor je klaar met professionele ondersteuning. Indien nodig kun je de kapotte fiets meteen inruilen voor een werkende – je kunt hem swappen.
Ik heb altijd een beetje neergekeken op die Swapfietsen. ‘Dat is iets voor mensen zonder bandenplakdiploma.’ Bovendien ben ik enorm gehecht aan mijn gammele studentenfiets, die ik een paar jaar geleden voor 30 euro in Ede kocht. Maar wat professionele ondersteuning kan ik soms wel gebruiken. Laatst nog, toen ik met windkracht acht in de rug over de Grebbedijk fietste, mijn terugtraprem het begaf en ik tot stilstand kwam in het schapengaas langs de weg. Natgeregend kwam ik aan bij de fietsenmaker, die trouwens ook altijd klaar blijkt te staan met professionele ondersteuning. De naaf bleek kapot en er was nog een waslijst met andere onderdelen aan vervanging toe.
Misschien wordt het dus toch tijd om mijn dierbare studentenfiets te swappen. Maar of er eentje met zo’n kekke blauwe voorband voor in de plaats komt – ik betwijfel het.
Vincent Oostvogels (22) zoekt in zijn twee masteropleidingen Forest and Nature Conservation en Animal Sciences het kwetsbare raakvlak op tussen natuurbeheer en voedselproductie.
