Foto: Sven Menschel Tekst: Angelo Braam
Blogger Angelo Braam liet zich natregenen op de klimaatmars in Amsterdam, en werd er blij van: ‘We hebben het hier niet meer over een kleine Wageningse bubbel die zich inzet voor het klimaat.’
Het was zondag koud, guur en bovenal extreem nat buiten. Een typische Nederlandse lentedag om de hele dag binnen te blijven, het liefst onder een dekentje of twee. Maar binnen blijven, dat kon niet. Er was een groter goed waarvoor ik in beweging moest komen: de klimaatmars in Amsterdam. Het regende eindeloos, maar de opkomst was enorm.
Statement
Het nare weer wist een grote menigte mensen niet thuis te houden: een half uur voor aanvang had zich al een enorme rij tussen de Dam en het Centraal Station gevormd. Studiegenoten vinden in de menigte, dat ging niet lukken, en ook was het voor mij onmogelijk de speeches op de Dam mee te krijgen in het rumoer. Maar daarvoor waren we met z’n allen niet gekomen: we kwamen om een statement te maken. De ambitie in de politiek om echt zinnig klimaatbeleid te voeren, onbreekt – maar die zal worden aangewakkerd door ons. Zo’n 40.000 mensen kwamen door weer en wind opdraven, vanuit alle walks of life.
Energie
Het feit dat je met jong en oud, met mensen uit alle regio’s en verschillende achtergronden samen protesteert voor een gemeenschappelijk doel, dat geeft energie. Energie die zich in een fanfare van trommels, leuzen en creativiteit heeft geuit. We hebben het hier niet meer over een kleine Wageningse bubbel die zich inzet voor het klimaat, zoals ik in een eerdere blog beweerde: het hele land heeft een statement gemaakt.
Na afloop haastten de meeste mensen zich snel naar huis, terwijl Wageningers de kleine dj-set op het Museumplein koloniseerden, springend in de modder
Het viel op dat Wageningers uiterst goed vertegenwoordigd waren. Zelf heb ik er makkelijk meer dan honderd geteld, en vanochtend bleek de helft van onze collegezaal ook van de partij te zijn geweest. Typisch dat na afloop de meeste verkleumde en doorweekte mensen zich snel naar huis haastten, terwijl Wageningers de kleine dj-set op het Museumplein koloniseerden, springend in de modder.
Bewustzijn
Is dit representatief? vraag ik mij af. Worden we ons er in Nederland nou echt bewust van dat er meer actie voor het klimaat moet worden genomen, ook door onszelf als individuen? De gebeurtenissen van zondag laten mij denken van wel, maar kranten als Trouw stellen dat Nederlanders zich minder druk maken over het klimaat vergeleken met drie jaar geleden. Of dit bewustzijn echt gaat doorklinken in de politiek, zullen we zien tijdens de Provinciale Statenverkiezingen later deze maand. Maar ik denk: het begint ergens op te lijken.
