Foto: Sven Menschel Alleen, het PrintMyDoc-systeem van de universiteit zit hem behoorlijk dwars.
WUR poogt een milieuvriendelijke, duurzame universiteit te zijn, zoals het een ware ‘university for quality of life’ betaamt. Daarvoor zet het zich op allerlei manieren in: van het gevorderde afvalscheidingsproces tot de van huis meegenomen mokken bij de koffieautomaten. En natuurlijk proberen we zo min mogelijk te printen, om niet onnodig veel papier te verbruiken. Maar daarvoor haalt WUR een wel erg rigoureus instrument aan: het systeem PrintMyDoc.
Schaamrood
Met het nodige schaamrood op de kaken geef ik toe dat ik nogal houd van printen; ik heb een hekel aan lezen van beeldschermen en wil gewoon analoge aantekeningen kunnen maken op leeswerk, zeker als ik het vaker dan eenmaal moet doornemen. Vandaar dat ik regelmatig in een onthutsend duel verwikkeld raak met het printsysteem van WUR – een ergernis uit de Eerste Wereld die meteen volgt achter bufferende Netflix-series.
Ik heb een hekel aan lezen van beeldschermen en wil gewoon analoge aantekeningen kunnen maken
Het begint al bij het opladen van je saldo. Dat moet weer via een andere website dan mijn aartsrivaal wageningenur.printmydoc.nl en het kost ook nog eens 45 cent per keer. Daarnaast komt het regelmatig voor dat je een foutmelding krijgt na het betalen, waarna er na nog eens proberen een dubbele portie printgeld op je pas staat, én je 90 cent administratiekosten armer bent.
Bliepen
Om vanaf je laptop te printen, gebruik je de website wageningen.printmydoc.nl, waar je bestanden uploadt en verstuurt naar de printer. Tien bestanden tegelijk kunnen erin, die je één voor één vanuit je bibliotheken moet selecteren. Na het versturen is het maar hopen dat de printer de bestanden heeft ontvangen; tegenwoordig verstuur ik alle bestanden standaard tweemaal, in de hoop dat er tenminste eentje de digitale route naar de printer overleeft.
De cynische stempel ‘first world problems’ is op zijn plaats
Het kan best even duren voordat je bestanden zijn aangekomen. En je staat daar maar bij de printer, te bliepen met je WUR-kaart: inloggen, uitloggen, inloggen, uitloggen, met je vingers gekruist, tot je document op het schermpje verschijnt.
Printschaamte
Gelukkig, godzijdank, is er een optie om de website te ontwijken: je documenten mailen naar een centraal emailadres, maar ook dan komen de bestanden niet altijd aan. Bovendien kun je via deze optie de printeigenschappen niet aanpassen, dus dubbelzijdig printen om je printschaamte te verminderen is dan niet mogelijk.
De cynische stempel ‘first world problems’ is op zijn plaats; het is een klacht die ontstaat vanuit de afwezigheid van urgentere problemen. Maar wat kan ik me ergeren aan de minuten van mijn Lebo-leven die ik aan printen verdoe.
Geert van Zandbrink studeert Economie en Beleid.
