En met hem vele andere studenten. Zelfs docenten verorberen doodleuk hun boterhammen tijdens college, constateert hij met misdadig genoegen.
Sinds de start van dit collegejaar mogen we met z’n allen niet meer eten of drinken in de collegezalen, groepswerklokalen en computerruimtes. Enkel afsluitbare flessen zijn toegestaan. Dat bespaart volgens de universiteit vuilnisbakken en -zakken, en natuurlijk een hele hoop schoonmaakgeld. We zijn nu een paar maanden bezig: tijd voor een grondige evaluatie. Want dat is nodig.
Die vervelende inventieve studentjes (zoals ik) vinden genoeg oplossingen om het beleid te omzeilen, zoals de inmiddels welbekende tijdelijke dekseltjes op koffiebekertjes om langs de poortwachters van de bibliotheek te sluipen. Maar buiten de bieb hoef je je gedrag niet eens te verhullen: in de ruimtes voor groepswerk kun je over het algemeen ongestoord een uitgebreide lunch naar binnen werken.
Massaal verzet
Gelukkig zijn het niet alleen de studenten die zich massaal tegen het verbod verzetten. Het doet me misdadig veel deugd te zien dat professoren hun boterhammetjes ook gewoon in de collegezalen verorberen en lesgeven met een kop koffie in de hand, terwijl achter hen het gloednieuwe je-mag-hier-niet-eten-bordje hangt te shinen.
In de ruimtes voor groepswerk kun je over het algemeen ongestoord een uitgebreide lunch naar binnen werken
Politieagentjes met het WUR-logo in plaats van het intimiderende politieteken op hun borst maken soms een ronde, op een dag die je dan met recht een ‘blauwe maandag’ zou kunnen noemen. Mijn welgemeende excuses, maar als deel van het probleem kan ik vermelden dat ik denk dat dit beleid niet realistisch is. Wellicht is er daarvoor wat meer blauw in de collegezaal nodig.
Hartverscheurend
De wanhoop is er bij het personeel van de universiteitsgebouwen dan ook ingeslopen, alsof ze begrijpen dat het nooit gaat lukken. In sommige lokaaltjes vind je tegenwoordig een laatste wanhopige poging, waarin het accepteren van de tot mislukking gedoemde missie al doorklinkt: op de prikborden prijken geplastificeerde A4’tjes met de tekst ‘if you feel you must eat, please clean up your mess’, met ‘must’ in hartverscheurende italics.
Dat plan is een stuk realistischer, en daar zal ik me dan ook aan houden. Organic bij organic, plastic bij plastic en de rest bij rest. Want dat houden we met z’n allen dan wèl weer vol.
Geert van Zandbrink studeert Economie en Beleid.