© Shutterstock
Staken zit ingebakken in de Franse mindset
‘Stakingen zijn inderdaad erg gebruikelijk in Frankrijk. Ik zie dat het diep ingebakken zit in de Franse mindset. De belangrijkste reden daarvoor is volgens mij de grote afstand tussen directeuren en hun werknemers; er is een sterke hiërarchie in Franse bedrijven. Daardoor kunnen arbeiders hun zorgen niet uiten in een gesprek, en blijft staken al snel over als enige optie. Tegelijkertijd zijn de directeuren geïsoleerd van het normale personeel. Dit creëert een elite die geen feeling heeft met het arbeidersleven.
Naar mijn idee is staken een arbitraire manier om iets af te dwingen, omdat stakingen in sommige sectoren van nature meer impact hebben. Het personeel van het openbaar vervoer kon bijvoorbeeld heel veel mensen treffen in de afgelopen weken, en dat zijn meestal normale mensen net als zij. Vrienden van mij in Frankrijk, die van hun ouders’ huis naar de universiteit reizen, ergerden zich enorm aan het gebrek aan treinen.
Louise Courtois is uitwisselingsstudent Management, Marketing and Consumer Studies, uit Frankrijk.
Maar ondanks de ergernis van veel mensen blijft staken een doodnormale manier om met problemen om te gaan, in het bijzonder voor de oudere generatie. Zij herinneren zich de gebeurtenissen van mei 1968, toen een protestbeweging de economie bijna platlegde. Ik denk dan onze generatie, die meer in het buitenland komt, zich realiseert dat andere landen beter af zijn omdat ze minder stakingen hebben. Ik ben ook tot dat inzicht gekomen toen ik hier kwam studeren. Toch denk ik dat het nog vele jaren zal duren voordat de cultuur in Frankrijk verandert.’