(Foto: Roelof Kleis; Video: Helena Ligthert)Rooted Dunes trommelden in een half uur 122 de grond uit. Ze gebruikten daarvoor voornamelijk stokken om de grond in trilling te brengen. Dat leverde vijf pieren meer op dan The Chairs, een clubje hoogleraren, boven de grond wist te halen. De hoogleraren gebruikten naast de vork ook badminton rackets om de grond ritmisch te bewerken.
Trucje’
Worm charming’, zoals het wormenvangen in bakermat Engeland wordt genoemd, is gebaseerd op het langs mechanische weg in trilling brengen van de bodem. Als bij toverslag wringen wormen zich dan de grond uit. Vogels passen het truukje toe om hun kostje bij elkaar te scharrelen. Iedereen kent wel het beeld van trappelende kieviten, grutto’s of meeuwen.
De meest logische verklaring is dat vogels daarmee regen imiteren
Jan Willem van Groenigen
Waarom het trucje wekrt is volgens organisator Jan Willem van Groenigen niet helemaal duidelijk. ‘De meest logische verklaring is dat vogels daarmee regendruppels imiteren. Als de grond nat is kunnen wormen zich dan bovengronds snel verplaatsen zonder kans op uitdroging.’ Een alternatieve verklaring is dat wormen het trillen aanzien voor een mol en op de vlucht slaan.
De trommelmethode van de Rooted Dunes is kennelijk effectief. De rest van de in totaal tien teams volgde op gepaste afstand. Opvallend daarbij was de creativiteit (zie de video) die aan de dag werd gelegd om de wormen te betoveren. De regels, opgesteld door de International Federation of Charming Worms and Allied Pastimes (IFCWAP), laten veel toe mits het welzijn van de worm geen geweld wordt aangedaan.
Want de worm staat uiteindelijk centraal bij hoogleraar Van Groenigen. Met het worm charming wil hij de aandacht vestigen op de belangrijke functie die wormen hebben voor de bodemkwaliteit. Wormen zijn de bodemverbeteraars van de natuur. Het ontrafelen van die bodemchemische functie is het vakgebied van Van Groenigen en zijn groep.
Rosea is interessant, omdat de uitwerpselen van die soort een hoge pH hebben
Hanna Vos, promovenda
Daarnaast zijn de gevangen wormen hard nodig voor experimenten. Een zo’n proef is die van promovenda Hanna Vos. Zij heeft speciale interesse in de Aporrectodea rosea, een soort die volgens Vos moeilijk te vangen is, omdat-ie niet graag boven de grond komt. Zij doet onderzoek naar de invloed die de rosea heeft op de beschkbaarheid van fosfaat in de bodem.
Fosfaat
Die invloed verloopt via de poep van de rosea-worm. ‘Rosea is interessant, omdat de uitwerpselen van die soort een hoge pH hebben’, legt Vos uit. Die hogere pH zorgt ervoor dat fosfaat makkelijker in oplossing komt en dus beschikbaar is voor planten. ‘De fosfaatvoorraad in de wereld is eindig. In de bodem zit genoeg fosfaat, maar dat is gebonden aan bodemdeeltjes. Regenwormen kunnen dat fosfaat vrij maken.’
Twee van de tien groepen vingen rosea-wormen. En gingen daardoor met een speciale prijs naar huis: een fles rosé. De prijs voor de origineelste vangtechniek ging naar de Musical Worms die de grond met muziek in trilling brachten. Dat gebeurde door op een bekken te slaan die was gemonteerd op het metalen deel van een riek. Creatief, maar weinig effectief. De groep ving met 34 wormen verreweg het minst.