Foto: Wageningen Food & Biobased Research
Bioplastics worden gemaakt van organische zuren, zoals melkzuur. Het nadeel van de huidige productietechniek is dat de bacteriën die hier voor worden ingezet, slecht groeien bij een hoge zuurgraad. Hierdoor is het proces kostbaar en ontstaan er bijproducten, zoals gips. De onderzoekers ontwikkelden een genetisch gemodificeerde schimmel die biomassa efficiënt kan omzetten naar melkzuur, waarbij geen gips overblijft.
Omdat onbekend is welke genen zijn betrokken bij zuurbestendigheid gingen de onderzoekers op zoek naar een micro-organisme dat van nature goed groeit bij hoge zuurgraad. De schimmel, Monascus ruber, kwam als winnaar uit de bus. Deze kan zelf geen melkzuur maken, maar door de schimmel genetisch te modificeren, wisten de wetenschappers dit op te lossen. Toen bleek echter dat de schimmels liever het melkzuur consumeerden dan de suiker waar ze eigenlijk op moeten groeien. ‘Door de schimmels onder bepaalde omstandigheden te kweken en daarbij telkens de varianten te selecteren die het best op suiker groeiden, zijn we er in geslaagd om ze als het ware te ‘trainen’ om wel suiker te gebruiken’, vertelt projectleider dr. Ruud Weusthuis.
Prof. dr. Gerrit Eggink, accountmanager van het project, noemt de resultaten veelbelovend. ‘De melkzuurproductie van deze schimmels is wel twee maal hoger dan wat we tot nu toe zagen bij andere micro-organismen die bij hoge zuurgraad groeien.’ Bijkomend voordeel is dat de schimmel veilig is: andere stammen van deze soort worden ook toegepast bij de productie van rode rijst. Daardoor ligt de weg naar verdere ontwikkeling open. Binnenkort start een pilot met de schimmels bij Total in de Verenigde Staten.
Weusthuis is trots op het verloop van het project en de goede samenwerking tussen Wageningen Food & Biobased Research en de universitaire groepen van Bioprocess Engineering, Microbiologie en Systeem & Synthetische biologie. ‘Het is volgens mij een mooi voorbeeld van een One-Wageningen benadering.’