<Foto: Margriet van Vianen>
De studenten hebben het gekocht, want zoiets vind je niet zomaar in het veld.’ De steen is hem dierbaar, evenals alle andere aandenkens die Peeks werkkamer sieren. De foto’s op het prikbord, een vergulde grondboor in de hoek. Blijken van genegenheid na een weekje veldwerk. ‘Jammer genoeg krijg ik die de laatste jaren niet meer zo vaak. Ik weet niet waar dat aan ligt. Misschien is het de individualisering in de maatschappij. Vroeger kreeg je een toespraakje, een applaus en soms een aandenken. Tegenwoordig lopen ze na afloop gewoon weg.’ Aan het lesgeven zal het niet liggen. Gert Peek is een van de topdocenten in Wageningen. Twee keer werd hij gekozen tot Teacher of the Year. Op het bureau prijken daarnaast nog twee bronzen plantjes voor ‘excellent education’. ‘De eikel heet-ie in de volksmond’, grapt Peek. ‘Gekregen voor het vak waar ik coördinator van ben. Maar eigenlijk zijn ze voor het hele team.’ Peek houdt van al die herinneringen om zich heen. ‘Een werkplek moet sfeervol zijn en plezierig. Het is de plek waar je een belangrijk deel van je leven doorbrengt.’