Het wordt alleen maar erger, tegenwoordig wil iedereen ergens iets over te zeggen hebben, en vraagt iedereen hetzelfde van mij. Waarom moet ik een standpunt innemen in het klimaat- en duurzaamheidsdebat? Waarom zou ik? Ik weet er simpelweg niet genoeg vanaf, en daarom houd ik me tegenwoordig op de vlakte. Toegegeven: het is soms best lastig om je mond te houden als je uitgedaagd wordt je mening te geven. Zeker als iedereen z’n ei al gelegd heeft is het bijna een verplichting ook nog een duit in het zakje te doen.
Het is niet moeilijk om ergens over mee te praten, maar iets zinnigs zeggen is des te lastiger. Ook in Wageningen zijn er geluiden dat alles democratischer moet en dat iedereen mee moet kunnen praten. Onzin! Ik moet er niet aan denken dat iedereen die nu zo hard roept iets in te brengen krijgt. Als je ergens geen verstand van hebt moet je gewoon je mond houden. Spreken is zilver, maar zwijgen is goud. Vooralsnog lijkt het erop dat de meesten die roepen geen idee hebben waar het over gaat. Alsof transparantie en democratisering een doel op zich is. Natuurlijk niet, het is hoogstens een middel, maar zelfs als middel moet goed voor ogen worden gehouden waar bijvoorbeeld meer inspraak toe gaat leiden.
Iedereen die vanaf nu iets aan me vraagt kan zomaar horen dat ik geen idee heb en geen mening. Dat klinkt zwak maar het voelt eigenlijk heel prima. Als je je bezig houdt met de topics waar je echt verstand van hebt, kun je daar het verschil maken. Verder geen commentaar.
Jan-Willem Kortlever is lid van de Studentenraadsfractie van CSF.Volg Jan-Willem op twitter: @JanWillemK