Spruijt onderzoekt de perspectieven van zonnepanelen bij Praktijkonderzoek Plant & Omgeving (PPO) in Lelystad. Ze baseert haar berekeningen op proeven met verschillende zonnepanelen op de 500 m2 grote zonneweide van ACRRES, het praktijkcentrum voor duurzame energie van Wageningen UR in Lelystad. Een efficiënt ingedeelde weide met zonnepanelen kan per hectare 500 megawattuur per jaar opleveren, rekende ze uit. Als je die elektriciteit verkoopt, brengt dat meer op dan de bruto-opbrengst van graan of aardappelen.
Maar de aanleg van een zonneweide vraagt wel een grote investering. Omdat die investering bij levering tegen de gangbare stroomprijs niet kan worden terugverdiend, heeft de overheid de subsidieregeling Stimulering Duurzame Energieproductie (SDE) ingesteld. De SDE subsidieert het verschil in kostprijs tussen groene en grijze stroom. De subsidie loopt uiteen van 7 cent per kWh in maart tot ruim 14 cent in november. Wachten tot het juiste moment kan dus lonend zijn. De kans bestaat echter dat in het najaar de subsidiepot leeg is. Bij een basisprijs van 13 cent per kilowattuur kun je de investering aan zonnepanelen in elf jaar terugverdienen, zegt Spruijt. Aangezien de subsidieperiode voor zonne-energie vijftien jaar bedraagt, ga je de laatste vier jaar geld verdienen.
Het aanleggen van een zonneweide gaat niet zomaar. Eerst moet je een omgevingsvergunning aanvragen bij de gemeente, wat heel lastig kan zijn, daarna kun je subsidie aanvragen. ‘Als je als akkerbouwer slechte percelen hebt die minder geschikt zijn voor gewassen als aardappelen en uien, dan is een investering in zonnepanelen een interessante optie’, concludeert ze. ‘Je kunt je inkomsten ermee spreiden, zodat je ook in jaren met lage aardappel- en uienprijzen stabiele neveninkomsten hebt.’