De rector had twee uur lang een open gesprek met de kleine maar kritische groep studenten. Die kwamen, aan de hand van vijf stellingen, met zeer uiteenlopende vragen en kritiek. Is de universiteit wel democratisch genoeg als maar 34 procent van de studenten op de studentenraad stemt? Zit er wel genoeg ethiek in onze programma’s en worden studenten voldoende aangespoord om kritisch na te denken?
Bij het onderwerp ‘transparantie’ bleken veel studenten het gevoel te hebben niet voldoende geïnformeerd en betrokken te worden, terwijl de rector maar bleef benadrukken dat studenten deelnemen in alle besluitvormingsprocessen, van werkgroep tot medezeggenschap, en dat alle informatie waarom gevraagd werd (besluiten van de RvB, herkomst van Wageningse onderzoeksgelden) op intranet en de website te vinden was.
Studenten waren zeer kritisch over het feit dat zo’n groot deel van het Wagenings onderzoek wordt gefinancierd door bedrijven en hadden grote vraagtekens bij de onafhankelijkheid van Wagenings onderzoek, dan wel het imago dat Wageningen Universiteit hiermee opbouwt in de maatschappij. De rector pareerde alle kritiek op de onafhankelijkheid van het onderzoek, maar deelde de imagozorgen.
Bij de laatste stelling over rendementsdenken had geen van de studenten kritiek op efficiëntie op zich, maar zowel de rector als de studenten waren het erover eens dat de druk op medewerkers en budgetten in de afgelopen jaren is toegenomen.
Het debat was, mede door zijn kleinschaligheid, open en interactief. Uit de opmerkingen van de studenten bleek een grote betrokkenheid met de universiteit. En de rector nam uitgebreid de tijd om hen te woord te staan. Het is echter aan de studenten om te beoordelen of ze aan het eind van de avond ook wel met echte antwoorden naar huis gingen.