Tekst: Quirijn Visscher. Foto’s: Guy Ackermans
De cup blijkt meer dan een symbool van een glorieus lokaal verleden. Tijdens de onthulling zaterdag 7 februari klinkt luidt de hamvraag: is dit de oudste kampioensbeker van Nederland? GVC-voorzitter Maarten Benthem, afgestudeerd historicus, geeft het toegestroomde publiek het antwoord dat het horen wil: ja. ‘We roepen al een tijd dat dit de oudste is en we hebben niemand gehoord die zegt onze beker niet de oudste is’, rechtvaardigt hij. Vervolgens: ‘Natuurlijk hebben we ook onderzoek gedaan.’
Dat de GVC-voorzitter diep in de historie van zijn club is gedoken, blijkt direct. Voordat sportwethouder Han ter Maat de onthulling verricht, verbaast Benthem het gehoor met wat wapenfeiten van GVC en haar voorlopers. In de beginjaren van de voetballerij waren Wageningse scholieren- en studententeams internationaal vermaard. De Wageningse club Go Ahead (1886) is een van de oudste van Nederland. Go Ahead-afsplitsing Victoria (1893)
wordt in 1900, 1901 en 1902 de kampioen Oost-Nederland. Driemaal winnen betekent dat de cup gehouden mag worden. Al staat Vitesse, de allereerste winnaar in 1896, prominent op de cup gegraveerd.
Victoria-spelers schoppen het ver. Max Offers wordt aanvoerder van een voorloper van het nationale elftal. Als emigrant sticht hij mede de Amerikaanse voetbalbond. Oud-speler en operazanger François Knoote belandt in Milaan. Daar legt hij mede de basis voor Inter Milaan. ‘Onze zes Italiaanse spelers vinden dat prachtig’, zegt Benthem. Go Ahead en Victoria herenigen in 1903 als GVC. De club verliest in 1912 en 1913 in Rotterdam de nationale titelstrijd tegen Sparta.
Zowel GVC als manager Henri ten Klooster van De Bongerd zijn dolblij met de ere-plek voor de beker. Ten Klooster: ‘Ik hoop dat hierdoor andere clubs ook hun archief opzoeken. In Nederland doen we te weinig met sporthistorie.’ Ten Klooster biedt op De Bongerd archiefruimte. GVC hoopt dat de cup de spotlights weer richt op deze kleine club met zowel dames- als herenteams en twintig nationaliteiten. Benthem: ‘We willen weer meer een studentenclub worden en groeien.’
Erelid Diny van Ernst houdt de cup nog eenmaal vast. GVC-relikwieën, waaronder stokoude vaandels, lagen jaren bij haar thuis in een linnenkast. Ze belandden daar na de sloop van een sportcentrum op De Bongerd in de jaren zeventig. ‘Zelfs mijn kinderen wisten niks.’ Dan wordt de vitrine verzegeld en begint het draaiplateau met de historische beker aan de eerste van een eindeloze serie ererondes.