Merijn Kerstens – tweedejaars biologie
Zei in juni: ‘We kregen niet, zoals ik had verwacht, een duidelijke opdracht maar er werd veel aan onszelf overgelaten. Het is je eigen verantwoordelijkheid om iets te doen. Je denkt misschien dat de deelnemers allemaal stuudjes of superexcellente studenten zullen zijn. Maar het valt wel mee. Het was best wel chill en dat had ik totaal niet verwacht.’
‘We zitten nu in een fase van het programma die superleuk is. We kunnen alles doen wat we willen. We organiseren activiteiten voor elkaar, we zijn lekker aan het fröbelen met je groepje en regelen verdiepende opdrachten bij docenten. Die vrijheid vond ik in het begin wel wennen. Er kwam veel op ons af en we wisten niet waar we aan toe waren. Maar je groeit er in. We hebben nu nog meer vrijheid, maar dat is alleen maar leuk. Zo help ik bijvoorbeeld een hoogleraar met een afstudeerproject van een student die ermee gestopt is. Dat is best wel grappig, dat ik als tweedejaars student bezig ben met een masterthesis. Ik ben lekker druk, maar niet alleen met het Honours Programme. Dat kost me niet veel tijd, een middag of dag in de week. Ik hou genoeg tijd over voor andere dingen. Ik ben ook lekker aan het feesten.’
Anouk Mulder – tweedejaars internationale ontwikkelingsstudies
Zei in juni: ‘Ik vond de introductiecursus heel leuk, maar niet erg uitdagend. Je hoeft er niet veel voor te doen, alleen op maandagavond naar college, een boek lezen en dat is het wel. Ik hoop dat we ook allerlei andere kansen krijgen, zoals samenwerking met het bedrijfsleven en de mogelijkheid om naar summer schools te gaan.’
‘Ik vind het Honours Programme vooral heel gezellig. In onze groep is het heel fijn en iedereen is relaxed. Er is geen sprake van onderlinge concurrentie. We zijn gewoon gemotiveerde studenten die het leuk vinden om veel dingen naast de studie te doen. Mijn wens om samenwerking te zoeken met het bedrijfsleven is wel uitgekomen. Binnenkort gaan we naar het kantoor van Microsoft in Amsterdam. Voor honoursstudenten gaan deuren gemakkelijker open. Om eerlijk te zeggen heb ik nog niet veel aan mijn opdrachten gedaan. Het is aan jezelf wanneer je ze maakt en omdat werkelijk alles kan en mag, raak je snel je focus kwijt. Ik merk dat ook aan mijn medestudenten. Die openheid is wel een struikelblok, maar het leert je ook assertief te zijn. Ik maak me geen zorgen over mijn uitstelgedrag. Als ik iets móet doen, dan doe ik het ook. Dus het komt wel goed.’
Marijke Zonnenberg – tweedejaars levensmiddelentechnologie
Zei in juni: ‘Hoewel ik bewust heb gekozen voor Levensmiddelentechnologie, zijn mijn interesses veel diverser. Voor volgend jaar heb ik nog niet echt verwachtingen. Ik zie wel hoe het gaat en alles wat ik leer is mooi meegenomen. Ik heb niet het gevoel bevoorrecht te zijn, want iedereen mocht zich aanmelden. Er is echt een goede selectie geweest en er is dus vast een goede reden voor geweest als je er uiteindelijk niet bij was.’
‘Soms is het erg druk. Er zijn avonden dat ik denk: mag ik alsjeblieft een avondje voor mezelf? Maar dan sta je op maandagochtend om half tien bij een slachthuis en zie je hoe vijfduizend varkens geslacht worden. Dat had ik anders nooit gezien. Gemiddeld ben ik vier uur in de week kwijt aan het Honours Programme. Ze zeggen dat er tien uur in de week voor staat, maar dat heb ik nog niet gemerkt. Misschien later, als je het project gaat afronden, dat het dan wat drukker wordt. Ik ben ook nog actief bij mijn studievereniging, Nicolas Appert. Vanaf eind februari ga ik ook een jaar bestuur doen. Ik denk wel dat ik dat er naast kan doen. Als je je tijd goed indeelt, is er niks aan de hand. En dat avondje voor mezelf, dat doe ik op zaterdagavond bij mijn ouders thuis wel. Ik wil gewoon heel veel.’