Op boeiende wijze linkt Louise Fresco telkens een kunstvoorwerp, gebeurtenis, muziekstuk of literatuur aan het thema dat ze wil behandelen. Aan het begin van ieder hoofdstuk rijst steeds de vraag waar de schrijfster heen wil en aan het eind wordt kort en helder haar punt duidelijk.Zowel tekst als schrijfstijl zijn erg toegankelijk wat maakt dat de lezer snel geboeid wordt door het boek. Hij krijgt zelfs de neiging om het boek snel uit te lezen, omdat ieder hoofdstuk uitloopt op een conclusie die weer de opbouw vormt voor het volgende hoofdstuk. Toch is dat bedrieglijk. Als de lezer namelijk het boek in één ruk uitleest mist hij waarschijnlijk heel veel. Ieder hoofdstuk vraagt namelijk om reflectie, het nodigt uit om zelf na te denken over wetenschap, kunst en het leven. Telkens weer wordt er een beroep gedaan om na te denken en breder en dieper, en soms zelfs hoger, te kijken.
Redenen om dit boek te lezen
In beknopte stijl spreidt Fresco haar kennis, belezenheid en brede interesse ten toon. Het boek nodigt uit om zelf na te denken en om een visie te vormen op wetenschap en het maatschappelijke leven. Met een kritische bril wordt er gekeken naar verleden, heden en toekomst. Toch is het zeker geen deprimerend boek, het geeft juist nieuwe inzichten en hoop voor de toekomst. De lezer krijgt in kort bestek veel wijsheid, ideeën en nadenkertjes mee. Het kan de lezer zeker helpen bij het vormen van zijn wereldbeeld.
Redenen om dit boek niet te lezen
Hoewel het voor Fresco evident is dat er kruisbestuiving plaatsvindt tussen kennis en kunst, wordt het voor de lezer duidelijk dat dit nogal subjectief is. Dit wordt duidelijk doordat ze tot drie maal toe afgeeft op Amerikaanse creationistische wetenschappers. Kan kruisbestuiving tussen religie en wetenschap dan niet? Paradoxaal genoeg geeft ze in een van haar hoofdstukken haar frustratie weer over wetenschappers die hun autoriteit gebruiken om overal hun zegje over te doen en doet ze dat vervolgens zelf ook in haar hoofdstukken over de maatschappij en het leven.
Tenslotte
Ik denk dat dit boek vooral ruimte biedt voor de lezer om zelf na te denken. Hoewel er, vaak subtiel, een mening wordt overgebracht lijkt het niet de bedoeling om deze klakkeloos over te nemen. U wordt uitgenodigd om ‘lateraal’ te zien, om de wereld net weer even anders te bekijken. Doe er uw voordeel mee.