Vier procent groei, is dat nou veel of weinig?
Vorig jaar was er een toename van 22 procent, het jaar ervoor 12 procent. Dan is 4 procent weinig. Maar al die jaren groeien we harder dan het landelijk gemiddelde. Dit jaar zijn er maar drie universiteiten die het beter doen dan wij. Landelijk is het aantal nieuwe studenten met 1 procent gedaald. Dan is 4 procent weer best veel. Om hoeveel nieuwe studenten hebben we het eigenlijk? In 2010 braken we voor het eerst door de magische grens van duizend heen. Toen kwamen er 1073 bachelorstudenten naar de WU. In 2011 liep dat iets terug naar 1042. In 2012 waren het er bijna honderd meer: 1136. Vorig jaar was echt een topper, met 1398. Daar kunnen we er dit jaar 52 bij optellen, 1445 dus. Als je de aantallen op een rij zet krijg je: +105, -31, +94, +262, +52. Probeer daar maar eens een peil op te trekken.
Waarom vlakt de groei af?
Dat is een beetje gissen. Een duidelijk aanwijsbare reden is de numerus fixus van Voeding en gezondheid. Daar worden maar 130 nieuwe studenten toegelaten. Vorig jaar waren daar 162 eerstejaars, dus dat scheelt een slok op een borrel. De landelijke krimp kan ook een oorzaak zijn.
Hebben we nog steeds meer ruimte nodig voor onderwijs?
De groei van de universiteit wordt niet alleen bepaald door de instroom, maar ook door de uitstroom. Tussen instroom en uitstroom zit een paar jaar, ongeveer zes bij een volledige studie (en dan zijn we mild). Omdat de instroom zes jaar geleden minder dan duizend was, is de uitstroom nu ook onder de duizend. Maar de instroom is inmiddels ruim 1400. Zelfs als dat aantal stabiel blijft, groeit de universiteit dus door. Voorlopig moet je dus gewoon blijven vechten voor een werkplek.
Zijn we nog steeds de kleinste universiteit van Nederland?
Helaas wel. Het leek er even op dat we Eindhoven in zouden halen. Maar blijkbaar voelen ze onze hete adem in de nek, want de één-na kleinste universiteit loopt dit jaar flink uit. Het is de grootste groeier. Met 1880 eerstejaars blijven ze ons voorlopig weer even voor.