Toen Louise Fresco haar openingsspeech hield, begon ik net met een college Permacultuur. Een belangrijk basisprincipe daarin is dat je je bewust bent van het landschap, milieu en wereld waarin je leeft en werkt. Dan noemen we de mate waarin je ’eco-literate’ bent. Als je helemaal opgaat in je eigen wereld en weinig besef hebt van de directe wereld om je heen dan ben je een ‘eco-illiterate’.
Ik hoor en lees dat Fresco er in haar openingsspeech voor pleitte dat het gat tussen wetenschap en samenleving overbrugd moet worden. ‘Yes!’, denk ik hardop. De wetenschap is naar mijn ervaring te veel losgezongen van boeren, van consumenten, van de natuur en van dieren. Fresco is duidelijk een eco-literate. Lees haar speech maar eens bij de opening van de kunsttentoonstelling ‘Wit op de Berg’, op juli 2013. Nu de grootste rest van de WUR nog. Ondanks al onze inspanningen op duurzaamheidsgebied ten spijt, is een groot deel van de WUR toch eco-illiterate geworden. We weten alles van geld, we publiceren ons digitaal scheel; toch hebben we te weinig contact met de samenleving. En ook in de Gouden Driehoek ontbreekt, volgens Fresco, de samenleving. Hulde! Ik zou heel graag zien dat maatschappelijke organisaties zoals de Consumentenbond, Wakker Dier of Natuurmonumenten, om er een paar te noemen, als vierde hoek opgenomen wordt en dat we dan spreken van een ‘Platina Vierhoek’.
Tja, dat veelkleurige lampje op batterijen wat elke bezoeker kreeg na de openingsspeech. Moest dat de echte verlichting helpen? Helaas, ik vind het goed bedoelde rommel. Dat geld had beter besteed kunnen worden aan een eco-literacy training aan WUR onderzoekers en docenten!