Een beetje gedesillusioneerd struin ik in alle vroegte door het huis op zoek naar koffie en boeken. Iedereen is op vakantie dus ik heb het rijk allen. Zodra ik gestationeerd zit dwalen mijn gedachten af.
Vorige week deze tijd liep ik door Krakau (Polen) en volgende week loop ik door Pisa (Italië). Dat is het betere werk, in vergelijking tot dit herkansingsintermezzo. InterRailen naar het oosten is echt een aanrader. Steden als Warschau, Krakau en Praag zijn erg mooi en het bier is er bijna gratis. Halve liters voor een euro. Wat mij opviel is dat Polen zich rap aan het ontwikkelen is tot een welvarend Westers land, waar iedereen z’n schouders onder zet. Niet voor niets belandde Polen als enige (!) EU-land niet in een recessie tijdens de crisis van de afgelopen jaren. Diep onder de indruk bezocht ik Auschwitz. ‘Laat deze plaats eeuwig een kreet van wanhoop zijn en een waarschuwing aan de mensheid..’ valt ergens te lezen op een plaquette naast de in puin liggende gaskamers. Met alle huidige gruwelijke oorlogen in m’n achterhoofd liep ik verder. Kennelijk is die mensheid nogal hardleers.
Na een uur schrik ik wakker uit m’n vakantiedroom, de klok laat zien dat voor al die mijmeringen geen plaats meer is nu. ‘Automation for Bioproduction’ de komende dagen, en niet anders! Gelukkig weet ik dat na woensdag de vakantie nog twee en een halve week verder gaat. Heerlijk.
Jan-Willem Kortlever Twitter: @JanWillemK