Buiten regent het onophoudelijk. Maar denk niet dat het daarom niet droog is, klinkt het enigszins cryptisch uit de mond van hydrologe Van Loon. Een kletsnatte dag in juli kan niet verhullen dat er sprake is van droogte in de natuur. Droogte in meerdere opzichten. ‘Droogte in de wetenschap wil zeggen: droger dan normaal, droger dan een langjarig gemiddelde. Nu regent het dan wel, maar er is het afgelopen voorjaar minder regen gevallen dan andere jaren.’
Dat is de meteorologische droogte. Daarnaast heb je de hydrologische droogte: de grondwaterstand en de waterstand in rivieren en meren. ‘De grondwaterstand is nog steeds te laag voor de tijd van het jaar. Dat komt door de droge en warme winter die we hebben gehad. Eind april en begin mei is wel veel water gevallen, maar dat was niet genoeg om het tekort weer aan te vullen.’
Droogte is een veelbestudeerd onderwerp. Maar dan gaat het vooral over de natuurlijke processen die aan droogte ten grondslag liggen. Van Loon wil met haar Rubicon-beurs de invloed van de mens op droogte bestuderen. Door grootschalige irrigatie, bouw van waterreservoirs en de al maar toenemende verharding van het oppervlak is de mens zelf volgens Van Loon een drijvende kracht geworden achter het ontstaan van droogte.
Mens en natuur grijpen bovendien op een ingewikkelde manier op elkaar in. Van Loon wil beide invloeden op wereldschaal in kaart brengen. ‘Te beginnen door in detail te kijken naar verschillende stroomgebieden in de wereld. Op basis van metingen wil ik de processen die er spelen in kaart brengen. Die processen leg ik dan naast datasets over bijvoorbeeld klimaat, hydrologie, irrigatie en landbouw.’
De relaties die daar uit voortkomen wil Van Loon extrapoleren naar een droogtekaart van de wereld. Maar dan zijn we dus twee jaar verder, de tijd die ze krijgt om met haar NWO-beurs in het buitenland onderzoek te doen. Van Loon gaat samenwerken met de Canadese geo-hydroloog Tom Gleeson van de McGill University in Montreal.