Organisatie
Kees van Veluw

Voetbal en wetenschap

Mijn oudste zoon spant de kroon. Hij is niet meer voor rede vatbaar. Een normaal gesprek is tijdens het wereldkampioenschap voetbal onmogelijk. Het standaardantwoord op elke vraag is: ‘Mietje, als Nederland maar wint!’ Aangevuld met een vloekje. Ik lijd daar onder. Niet zozeer onder dat vloekje maar meer onder het niet meer voor rede vatbaar…

Hoe zou het zijn, fantaseer ik, als Louis en niet Louise onze bestuursvoorzitter zou zijn?

‘Van Gaal’ klinkt wel wat banaal. Bij ‘Fresco’ denk ik aan een paradijselijk tafereeltje vol bio-hamburgers. Wat naam betreft kies ik voor Fresco.

Maar als Louis Nederland wereldkampioen maakt, herstelt het vertrouwen. Dan gaat de economie weer draaien en daar profiteert Louise van. Dan komt er meer belastinggeld binnen en is de WUR minder overgeleverd aan het bedrijfsleven voor onderzoek. Toch ben ik geen fan van Louis. Ooit las ik een quote van hem in een voetbalmuseum: ‘Kwaliteit is het uitsluiten van toeval’. Met wetenschappelijke precisie bereidt Louis elke wedstrijd voor. Alles 150 procent van tevoren uitgedacht. Zo dwing je de overwinning af. Ik ben het 100 procent oneens met hem. Ik zou het haast omdraaien: juist door toeval kan iets kwaliteit krijgen. Juist dat ene creatieve moment van Robin van Persie, juist die toevallige ingeving maakt dat je wedstrijd wint. Kwaliteit valt niet af te dwingen. Niet in voetbal en ook niet in wetenschap. 100 procent zekerheid bestaat niet. Nee, Louis zou geen goede bestuursvoorzitter zijn. Er is altijd een kans dat je er naast zit of schiet. Laat Louis maar coach blijven. Blijft over de vraag over of we van Louise die intuïtieve vrijheid wel krijgen. Toch blijft voetbal een leuk spelletje, net als wetenschap. 14 juli zijn we weer normaal, ook mijn zoon.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.