‘We reden in een koninklijke colonne naar het lab’

‘De Royal Residence is een voormalige villa van ‘His Majesty the King’. Het is een mooi complex, met veel natuur en omringd door een gracht. Er staan verschillende kleine fabriekjes die producten zoals sap, melkproducten en koekjes maken. In mijn onderzoek probeer ik de Makiangbes, die alleen in Zuidoost-Azië groeit, te verwerken in een sapje. Als dat lukt gaan ze het in hun fabriek produceren. Werknemers nemen hun kinderen gewoon mee naar hun werk. Soms komen ze bij me langs om Engels te oefenen. Ze vinden me wel stoer omdat ik de enige faling (buitenlander) hier ben. Thaise mensen werken hard, de werkdag begint om acht uur, maar ze stoppen meestal rond een uur of vier. Als ik te lang doorwerk komt er een collega bij mijn bureau staan: ‘No overtime’, zegt ze dan. Meestal ga ik dan nog een uurtje badmintonnen met collega’s, maar omdat het buiten 40 graden is houd ik het niet erg lang vol. Thaise mensen zijn heel open, zo werd ik door mensen in mijn straat uitgenodigd om karaoke te zingen en een biertje te drinken. Met een collega ben ik naar thaiboksen geweest. Een van mijn meest bijzondere ervaringen was toen de koning van Thailand een project bij ons bezocht. Dat was best bijzonder omdat hij door zijn hoge leeftijd weinig in de openbaarheid treedt. We reden in een koninklijke colonne naar het lab. Alle wegen (inclusief de snelweg) waren afgezet, en overal zwaaiden inwoners met vlaggetjes naar ons. De koning zag er ondanks zijn hoge leeftijd goed uit. Hij was heel formeel maar toch vriendelijk.Er zijn in Bangkok nog regelmatig protesten tegen de regering, en het komt soms erg dichtbij. Een keer liep een demonstratie vlakbij het kantoor uit de hand. Er reden legervoertuigen en politiebusjes door de straat en ik kon de demonstranten horen schreeuwen. Ook kon ik een paar dagen de binnenstad niet in omdat het te gevaarlijk was. Gelukkig is het nu weer rustig.