Het leven is één en al kringloop. Dag-nacht, lente-zomer-herfst-winter, AID-6 college periodes-zomervakantie, onderzoeksvoorstel maken-financiering vinden-uitvoeren-evalueren-nieuw voorstel, kip-ei, geboorte van een kalf-lactatie-koe staat droog-opnieuw een kalfje enz. Dat besef van kringlopen had ik al als klein jongetje maar dat besef leidde maar af en toe naar bewust handelen. Natuurlijk, je scheidt glas, plastic, papier en compost van het andere afval, je compenseert zo af en toe je vliegreis door geld te geven aan Trees for all die er een bos voor plant. En je denkt wel eens na in je onderzoek over kringlopen. Maar het echte besef kwam bij mij pas door toen ik naar het leven van mijn moeder keek. Op haar 85ste heb ik met haar een Rijnreis gemaakt. Op de voorplecht van de boot las ze haar opgeschreven levensverhaal voor, van geboorte tot nu, met uitspraken erbij van kinderen en kleinkinderen. Ik klopte dat allemaal in de computer en nu is er een boekje. Twee jaar geleden is ze overleden. Haar leef-en denkwereld werd steeds kleiner, ze keerde terug naar de wereld van een kind. Ze was niet bang voor de dood. Ze wist dat haar leven na de dood verder ging en in ieder geval ging haar leven door in het leven van haar kinderen. Ze stierf op haar zij, met haar knieën opgetrokken, als een baby. Cradle to cradle. Zo was haar kringloop rond. Nu ligt ze in de aarde. Moeder Aarde.
Moeder Aarde
Stel je eens voor: het is lente en de vogels fluiten niet. Silent spring. Dat was de titel van een boek van Rachel Carson uit 1962. Ze toonde in dat boek aan dat een overmatig gebruik van pesticiden de eierschalen van vogels zo dun maakte dat ze kapot gingen. Uitbroeden lukte niet meer. De kringloop…
