‘Ik ben altijd al gefascineerd geweest door natuurrampen en ik wilde graag naar Azië vanwege de cultuur en de omgeving. De Filipijnen heeft wat dat betreft waarschijnlijk de slechtste positie op deze aardbol, want de inwoners krijgen te maken met ongeveer elke natuurramp die er bestaat. Toch heb ik een bevolking gezien die zich niet uit het veld laat slaan. Omdat ik in Manila zat, heb ik de structurele schade van tyfoon Haiyan (lokale naam Yolanda) bijna niet gezien, maar ik heb wel gezien dat er sponsorlopen werden georganiseerd en dat zelfs de allerarmsten kleding inzamelden voor de slachtoffers. Het optimisme is echt ongelooflijk. De kracht om door te gaan en altijd te blijven lachen.
Mijn stage vond plaats bij het Centre for Disaster Preparedness in Manila. Het was nogal een belevenis om in zo’n miljoenenstad te wonen, inclusief smog en heel veel verkeer. Het kantoor lag op de universiteitscampus, de enige grote groene plek in de omgeving. Er waren geen andere buitenlandse studenten in de organisatie of in het huis waar ik woonde, dus ik had alleen maar Filipijnse collega’s. Aan een van hen gaf ik mijn zak zoute drop die ik voor kerst gekregen had. Zij was er zo zuinig op dat ze alle dropjes in twee of meer stukken brak, om er maar langer mee te doen.
Voor mijn stage liep ik mee met het project Securing the Safety of Informal Settler Families in Metro Manila. Hierbij observeerde ik hoe het project werkt, hoe de implementatie gaat, hoe trainingen worden gegeven en ik heb zelf ook interviews afgenomen. De ene week interviewde ik arme families in hun ‘huizen’, de week daarop ging ik naar een conferentie om met city officials te praten.
Verder heb ik nog een rondreis gemaakt. In m’n eentje, wat vrij uniek is. Iedereen was ontzettend nieuwsgierig en vroeg waar m’n vriend of vrienden waren. Het leverde veel leuke momenten op. Soms werd ik zomaar mee uit lunchen genomen of kreeg ik een ritje terug naar het dorp. De meeste Filippino’s wonen in Manila vanwege de bedrijven en faciliteiten, maar alles daarbuiten is zoveel mooier. Parelwitte stranden, kalkstenen kliffen en rijstterrassen zover je kan kijken, veel beter wordt het niet.’