Ze was de grote favoriet bij de Wageningse bookmakers. ‘Heeft iemand Louise Fresco al gebeld?’, schreef Resource eind oktober, nadat meerdere personeelsleden haar hadden aanbevolen in de rubriek ‘De nieuwe Aalt’ op de website van Resource. Veel personeelsleden van Wageningen UR wilden een vrouw, een verbinder, een people manager met internationaal aanzien. En velen dachten daarbij aan Fresco. Die ziet intussen erg uit naar de nieuwe functie in Wageningen. De afgelopen jaren kwam ze vooral in het nieuws met spraakmakende producties over voeding en duurzame voedselvoorziening, waaronder het boek Hamburgers in het Paradijs en de zesdelige tv-documentaire Fresco’s Paradijs. Fresco: ‘Dat waren grote werkstukken, waar ik in alle vrijheid aan kon werken, maar die zijn nu min of meer afgerond. Bovendien was ik in Amsterdam toch een soort eenmanscircus, met weinig aanspraak van vakgenoten. Ik geef een deel van mijn vrijheid op, maar ik ben nu toe aan een nieuwe stap, waarbij ik met een grote groep mensen wil werken aan de Wageningse thema’s op het raakvlak van onderwijs, onderzoek en innovatie.’
Comfortabel
Fresco is gevraagd voor de functie. ‘Ik heb niet gesolliciteerd. Mijn naam werd genoemd en mensen gaven aan dat ze mij hadden voorgedragen. Ik ben daarna benaderd voor deze baan. En als het Wageningen niet was geweest, had ik het niet gedaan. De universiteit is inhoudelijk coherent, ik overzie een groot deel van de vakgebieden. Dat heb ik niet bij algemene universiteiten. Wageningen zit in het hart waarmee ik me al jaren bezig houdt. Dat maakt dat ik me comfortabel voel bij deze nieuwe functie. Dit voelt echt als thuiskomen.’ Officieel begint ze op 1 juli, omdat ze nog een aantal lopende verplichtingen heeft in Amsterdam, zoals het verzorgen van onderwijs. Maar feitelijk is ze per 1 maart al regelmatig beschikbaar voor haar bestuurlijke werk in Wageningen.
Haar belangrijkste bestuurlijke ervaring deed Fresco op als directeur bij de FAO in Rome, waar ze van 1997 tot 2006 werkte. Daar leerde ze ook welk type bestuurder ze wil zijn. ‘Ik ben geen bestuurder die louter procesmatig bezig wil zijn, ik wil inhoudelijke resultaten boeken. In Rome heb ik veel geleerd over diplomatie. Ik vond het overleg met de lidstaten fantastisch, om met die landen de aanzet te geven tot bij voorbeeld een betere veehouderij of voeding. Het managen van mensen doe ik ook graag. Waar ik slecht tegen kon, was de autoritaire bestuurscultuur bij de FAO en het niet-inhoudelijk motiveren van bestuurlijke keuzes. Ik wil graag met een team werken en inhoudelijke afwegingen maken.’
CURRICULUM VITAE
1952 Geboren in Meppel, opgegroeid in Brussel
1970 Studie Agrarische sociologie van de niet-westerse gebieden en tropische plantenteelt, Wageningen
1986 Promoveert cum laude op het gebied van tropische plantenteelt in Wageningen
1990-1997 Hoogleraar Plantaardige productiesystemen in Wageningen
1997-2006 Onderzoeksdirecteur bij de FAO, daarna Assistent Director-General bij FAO
2006-2014 Universiteitshoogleraar duurzame ontwikkeling, Universiteit van Amsterdam
Overig: lid van de Raad van Commissarissen van Rabobank, voorzitter Corporate ResponsibilityCommittee van Unilever, lid van de SER, lid van de KNAW.
Ze heeft negen boeken uitgebracht, waaronder: – Hamburgers in het paradijs. Voedsel in tijden van schaarste en overvloed
- De ondraaglijke lichtheid van de vleermuis
- Nieuwe spijswetten. Over voedsel en verantwoordelijkheid
En drie romans: De utopisten, De tuin van de sultan van Rome en De kosmopolietenAfgelopen jaar rondde ze een zesdelige tv-documentaire af, Fresco’s Paradijs.
Duurzame voedselketen
De komst van Fresco valt samen met het aflopen van het huidige strategisch plan voor Wageningen UR. In de nieuwe strategievisie wil Fresco enkele prangende maatschappelijke vraagstukken agenderen. ‘Ik vind dat Wageningen duidelijkheid moet geven over de intensivering van de landbouw. Schaalvergroting is geen doel op zich en niet hetzelfde als intensivering. Het gaat om de optimale schaal aangepast aan de omstandigheden. We moeten kijken naar de beste manier van intensiveren, met het oog op een efficiënt en duurzaam gebruik van hulpbronnen. Daar zitten belangrijke wetenschappelijke vragen achter. Ook moeten we helder krijgen onder welke voorwaarden we een duurzame voedselketen kunnen ontwikkelen, inclusief duurzaam en gezond gedrag van de consument. Verder blijft de productie van voldoende eiwitten voor de groeiende wereldbevolking een groot agendapunt en vraagt de biobased economy om nieuwe kennis van Wageningen. Het mooie van Wageningen UR is dat we daar zowel fundamenteel als toegepast mee bezig zijn.’
Studenten
Dat roept de vraag op hoe Fresco de samenwerking tussen universiteit en DLO ziet. ‘Mijn insteek is: de samenwerking tussen universiteit en DLO binnen Wageningen UR blijft een briljant idee. Daarbij moet je DLO niet over één kam scheren, want er zijn grote verschillen tussen de instituten. De een doet veel wettelijke taken, de ander werkt vooral marktgericht. Ik vraag me af of we meer voordelen uit de samenwerking kunnen halen. Kunnen we DLO meer inzetten als stageplek voor de studenten? Kan DLO meer betrokken zijn bij college en de universiteit? Ik heb hier nog geen oordeel over, maar ik ga deze vragen wel stellen.’ Tot slot is ze heel blij met de voortdurende groei van het aantal studenten in Wageningen. ‘Ik heb mezelf mijn hele leven moeten rechtvaardigen: wat doet zo’n leuk meisje in zo’n saai vakgebied in Wageningen? Gelukkig denken de jongens en meisjes van nu daar heel anders over’.