En nu? Nu kan iedere idioot die graag naar Mars wil verhuizen daar een groentetuin beginnen. Die idioten zijn er namelijk volop. Toen de organisatie achter Mars One bekend maakte mensen naar Mars te willen sturen liep het storm met de aanmeldingen. Wat hebben we daar in hemelsnaam te zoeken, vraag ik me dan af. Vreemd genoeg hoor ik daar niemand over. De mensen die Mars One bedachten willen gewoon geld verdienen en er een mooie realityshow omheen bouwen, een soort Utopia maar dan anders. Ik vind dat we het niet moeten willen. De ruimtevaart moet hoogstens functioneel zijn (denk aan het satellietstelsel) maar niet als doel hebben te voldoen aan onze grootheidswaanzin.
Ik kan dit soort onderzoeken echt niet serieus nemen. Er bekruipt me een onbehagelijk gevoel als ik lees over mensen die plantjes willen verbouwen op een planeet ergens 50 miljoen kilometer verderop. Er zijn genoeg problemen op aarde op te lossen, laten we ons daar maar op focussen in Wageningen. Zolang we het hier op aarde niet voor elkaar krijgen om alle monden te voeden lijkt het me inhumaan om te onderzoeken hoe we voedsel op Mars kunnen verbouwen. Iets met ethiek. Hoe kan de buitenwacht de wetenschap serieus nemen als we geld en energie steken in dergelijke onderzoeken? Nu vind je het misschien vreemd dat ik pleit voor een rem op, in mijn ogen, belachelijke onderzoeken. De wetenschap is toch immer vrij om te onderzoeken wat ze wil? Ergens heb je gelijk, maar de wetenschap moet wel kunnen verantwoorden waarom ze iets doet. Wetenschappelijke onderzoeken en analyses die in zichzelf nuttig zijn, zijn schaars.
Er wonen trouwens marsmannetjes op Mars, heb ik me laten vertellen. Ik denk dat die ook moeten eten, dus als we er genoeg goedkope Chinese blingbling rommel mee naartoe nemen kunnen we dat vast wel ruilen tegen voedsel.