Het collegegeld voor internationale studenten (en Europese studenten die aan een tweede studie beginnen) gaat sinds 2011 met meer dan 1000 euro per jaar omhoog. In 2011 betaalden onze Chinese, Ghanese en Braziliaanse studiegenoten nog zo’n 11.000 euro per jaar voor hun studie, sinds dit jaar vraagt Wageningen University 13.500 euro om hier te mogen studeren. Volgens de universiteit zijn deze prijsstijgingen geoorloofd omdat het internationale collegegeld kostendekkend moet worden voor elke internationale student. Sterker nog, de universiteit wil uiteindelijk ongeveer 17.000 euro gaan vragen.
Dit zijn enorme bedragen. Studeren in Wageningen was al voor een groepje uitverkorenen en dit groepje zal alleen maar kleiner worden. Chinese ouders moeten steeds dieper in de buidel tasten om hun kind hier te laten studeren. De fondsen voor studenten uit armere landen zullen steeds minder studenten hier naartoe kunnen sturen. En dat terwijl de thema’s waar Wageningen sterk in is juist relevant zijn voor de landen waar deze studenten vandaan komen. Een student die hier gestudeerd heeft, kan in het land van herkomst het verschil maken voor duurzame ontwikkeling.
Tot nu toe voert de universiteit deze forse prijsstijgingen redelijk ongemerkt en geruisloos door. De studentenraad, het orgaan dat op moet komen voor de belangen van studenten, heeft wel al drie jaar op rij negatief geadviseerd over de prijsstijgingen. De raad van bestuur heeft dit advies telkens naast zich neergelegd.
In 2011, toen ik in de studentenraad zat, ging de prijsstijging door zonder dat de raad van bestuur een degelijk overzicht gaf van wat een internationale student kost. In 2012 werd de studentenraad beter betrokken, maar aan de roep om een goede evaluatie van de invloed van de prijsstijgingen is nooit gehoor gegeven. En ook dit jaar worden de prijsstijgingen gewoon doorgevoerd, ondanks morele bezwaren van de studentenraad. Bovendien wil de universiteit deze zaak alleen met de studentenraad bespreken in vertrouwelijkheid, wat betekent dat de studentenraad niets los mag laten over deze zaak aan de rest van de wereld.
De universiteit heeft de studentenraad dus in zijn zak. Elk jaar staan er nieuwe onervaren studenten tegenover de jarenlange ervaring van de universiteitsambtenaren. De raadsleden zijn gebonden door geheimhouding van de stukken en hebben met het adviesrecht geen sterke juridische grond waarop ze deze prijsstijgingen kunnen tegenhouden. Bovendien wil de studentenraad de goede band met de universiteit niet verpesten en is VeSte als de dood om als te activistisch te worden gezien. En dus is er tot nu toe niemand die een sterke vuist heeft gemaakt tegen deze gigantische prijzen.
Dus helaas Yang, João en Faith, maar het ziet er slecht voor jullie uit. Zolang jullie geen veertien ruggen neerleggen, zal er voor jullie geen plek zijn in Wageningen.