Quiz

‘Kom op zeg, je kunt nu niet meer afzeggen,’ zei Bianca nijdig in haar telefoon. ‘Het begint al over een half uur.’ In de huiskamer keken haar huisgenoten nieuwsgierig op. ‘Nou, je wordt bedankt.’ Boos hing Bianca op.‘Wat is er’, vroeg Willem-Jan vanaf de bank. ‘Is een van je vriendinnetjes ongesteld?’ Bianca keek hem geïrriteerd aan. ‘Anne moet studeren en gaat niet meer mee pubquizzen. Dus nu hebben we geen compleet team.’‘Schraal,’ zei Willem-Jan. ‘Heb ik trouwens wel eens verteld dat ik een quizkoning ben? Voor een paar biertjes wil ik best mee. Laat ik even zien hoe het moet.’ In de huiskamer rolde iedereen met zijn ogen. Bianca twijfelde. Eigenlijk had ze geen zin om een hele avond opgescheept te zitten met die lamzak, maar het zou haar wel uit de brand helpen. ‘Nou, vooruit’, gaf ze uiteindelijk toe. Willem-Jan grijnsde. Even later stapten ze op de fiets, richting de kroeg.Tijdens de quiz bleek dat Willem-Jan voor één keer niet had overdreven. Filips de Tweede, de hoofdstad van Namibië, het aantal inwoners van Wageningen. Hij wist alles en Bianca had hem nog nooit zo fanatiek gezien. Half bewonderend, half ongelovig staarde ze hem aan. Willem-Jan ving haar blik en gaf haar een vette knipoog.‘Hoe weet je dit allemaal?’‘Tja, vroeger veel Discovery gekeken,’ zei hij. ‘Hoe zit het trouwens met mijn volgende biertje?’ Hoofdschuddend haalde Bianca nog een rondje. Twee uur later bleken ze samen met een ander team ruim aan kop te liggen. De laatste paar vragen, die nu werden nagekeken, zouden beslissend zijn. ‘Jemig WJ, nu wil ik dat we winnen ook,’ zei Bianca, terwijl ze met Willem-Jan proostte. In de kroeg was het ondertussen rumoerig, vol en warm. Een jongen klom met een microfoon op een barkruk om de uitslag bekend te maken.Toen hun naam werd afgeroepen als winnend team, sprongen Bianca en haar teamleden enthousiast op. ‘Yes!’ riep Bianca. Tot Willem-Jans verrassing omhelsde ze hem. Dat voelde goed en hij hield haar stevig vast. Gelijk voelde hij haar verstijven in zijn armen. Ze duwde hem hardhandig van zich af. ‘Laat me los man.’ Wankelend stapte hij achteruit. In een klap was hij weer nuchter. Hij wist niet hoe snel hij zich door de mensenmassa naar buiten moest wurmen. Buiten stak hij met trillende vingers een sigaret op. Niet veel later kwam Bianca naar buiten.‘Sorry, dat kwam er lulliger uit dan ik bedoelde,’ zei ze. Ze keek hem onderzoekend aan. ‘Maar dacht je nou echt..?’ Willem-Jan was even stil en ontweek haar blik.‘Ik weet niet. Misschien had ik gewoon een knuffel nodig.’