‘Dat betekent dat je niet welkom bent hier’, zegt Judith Pierik, adviseur corporate communicatie bij VHL. Verbouwereerd sta ik te kijken. ‘We staan stil bij de gebeurtenissen vlak voor de zomer. Dat willen we graag in de besloten kring van VHL doen, omdat daar hier en daar wel wat emotie op kan zitten. Normal 0 21 false false false NL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable
Dit hebben we ook zo doorgesproken met de directie.’ Een medewerker springt voor me in de bres. ‘Stijn komt ook voor ons werken, ik wil mijn collega hier ook hebben.’ Zelf zwijg ik, verbouwereerd kijk ik toe. Een paar uur terug had ik nog gebeld of ik zou mogen komen. ‘Dat lijkt me geen probleem’, werd gezegd. Nu mag ik presentaties over het succes van de lectoraten niet zien. ‘Nou, je kunt natuurlijk ook naar Velp gaan voor de videoconferentie’, zegt iemand me.
‘De blik naar buiten’
De opening van het hogeschooljaar is de eerste grote officiële bijeenkomst sinds de aankondiging dat VHL zich loskoppelt van Wageningen UR. ‘Ik hoop dat VHL z’n blik nu meer naar buiten richt’, zei bestuursvoorzitter Aalt Dijkhuizen tijdens zijn aankondiging van de ontvlechting. Aan die oproep lijkt tijdens de opening weinig gehoor gegeven. Er is een kleine zaal beschikbaar, die half vol zit.
Gespot
Dan maar naar Velp. Daar zijn de presentaties in de personeelskamer via een videoscherm te zien. Vier medewerkers zitten in de zaal, er lopen voortdurendend mensen in en uit de zaal. Zij lezen, of bereiden hun college voor. De situatie in Leeuwarden is, zo laat het videoscherm ook zien, weinig anders. De presentatie duurt intussen voort. ‘Je ziet dat een merendeel van de Nederlanders vlees eet, maar ook dat een merendeel van de Nederlanders vindt dat dieren niet voor consumptie gedood mogen worden.’ Ik kan me nauwelijks concentreren. Is deze informatie zo emotioneel beladen? Dan gaat mijn telefoon. Judith Pierik. Ze heeft me waarschijnlijk vanuit Wageningen gespot via een webcam. Of ik mij uit de zaal wil verwijderen. Opnieuw verbouwereerd loop ik door de gangen van VHL Velp. ‘Tja’, zegt een medewerker, ‘Je zat natuurlijk ook zo’n beetje in je eentje. Als ook andere mensen naar de opening gekeken hadden, was je nooit zo opgevallen.’