Her en der zitten en liggen zaterdagmiddag groepjes jongelui met gele tasjes in de binnenstad van Wageningen. Een lange nacht, gevolgd door een bloedhete dag eist zijn tol. Overal waar schaduw is, zijn mensen. Dat is ook het nadrukkelijke advies vanuit de AID-leiding: blijf uit de zon. O ja, en drink genoeg water. De eerstejaars hebben er dan net een middagje snuffelen aan verenigingsleven opzitten. Foto’s maken, auto-duwen, sponzen-sjouwen. Natte sponzen, gelukkig. Het water vloeit rijkelijk. Na de warmste dag tot nu toe dit jaar volgt een zwoele Wageningse zomeravond. Een prachtig decor voor de ruim twintig straattheateracts die op het menu staan. Clowns, acrobaten, goochelaars, muzikanten. Een jonge vrouw wandelt op een reusachtige wereldbol door de straten. Een man, behangen met nauwkeurig gestemde toeters, speelt met zijn lijf zo ongeveer elk denkbaar deuntje. Een jonge goochelaar vermaakt zijn publiek met kaarttrucs. Een geblinddoekte man raadt feilloos voorwerpen uit het publiek. Telepathie? Natuurlijk niet. Slimme oplichterij. Maar hoe doet-ie het?
Schaduw, water en theater
De AID 2012 is hard op weg records te breken. Niet alleen zijn er meer deelnemers dan ooit, het wordt waarschijnlijk ook de warmste AID ooit.
