Succesvol kennismakelaar in Afrika

Hij was zo iemand die je voortdurend tegenkwam op groepsfoto’s als internationaal Wageningen weer een overeenkomst of project had afgesloten in Afrika of Europa. Projecten en netwerken als ECART, FARA en YPARD; afkortingen waar niemand, behalve de ondertekenaars, iets van begreep. Op het afscheidsfeestje van Wim Andriesse – hij gaat met pensioen – werd duidelijk waar al die overeenkomsten en groepsfoto’s goed voor waren. Rector Martin Kropff liet een soort stafkaart zien van honderden lopende projecten in Afrika, waaronder bijvoorbeeld 49 in Ethiopië. Daarbij veel ‘capaciteitsopbouw’ om de kwaliteit van Afrikaanse universiteiten te verbeteren en 250 Afrikanen die nu een promotie doen in Wageningen. Heel vaak was Wim Andriesse, onze man in Afrika, de grondlegger. Martin Kropff zat regelmatig met Andriesse in het vliegtuig om een deal te sluiten in Afrika. Bodemkundige Erik Smaling, inmiddels hoogleraar in Twente en senator, maakte Andriesse 25 jaar geleden mee bij projecten in West-Afrika. Christian Hoste, van de Franse evenknie van Wageningen UR, maakte Andriesse mee bij het smeden van Europese onderzoekssamenwerking voor Afrikaanse ontwikkeling. En oud-minister Agnes van Ardenne vertelde hoe Andriesse het partnership tussen Wageningen UR en het ministerie van Ontwikkelingssamenwerking tot een succes maakte. Ze hadden hun agenda vrijgemaakt om Andriesse te bedanken, samen met zo’n 150 collega’s en samenwerkingspartners in de zaal. Wat maakte Andriesse succesvol? Hij was altijd in gesprek over inhoudelijke vraagstukken, zoals bodemvruchtbaarheid, voedselzekerheid en agrarische markten, vertelde Kropff, die dat illustreerde met eigen foto’s. Daarbij snapte hij als geen ander dat niet de techniek, maar de mens de bepalende factor was voor succes, aldus de rector. Die aandacht voor mensen maakte hem een goede netwerkorganisator. Bovendien, vertelde de Fransman Hoste, kon Andriesse erg goed verschillende standpunten vanuit onderzoek, beleid en ontwikkeling aan elkaar knopen. Alle deelnemers in een overleg hadden grotendeels gelijk en Andriesse voegde daar nog iets aan toe. Zijn capaciteiten als koppelaar van mensen kwamen ook aan bod. We zien een foto van twee mensen in gesprek, met daartussen een glimlachende Andriesse, iets teruggetrokken, overduidelijk de aanstichter van de conversatie. Aardige man, integer, toegankelijk – dat was Andriesse volgens zijn netwerk. Hij liet het zich glimlachend welgevallen en had nog wat advies aan Wageningen UR. Zoals: richt je in Afrika op interdisciplinair participerend onderzoek, waarbij je de doelstellingen van projecten tussentijds in overleg kunt aanpassen. En maak meer keuzes in internationale projecten – nu is het te versnipperd. Meer keuzes en overleg kunnen de impact van Wageningse projecten in Afrika verder vergroten, meent Andriesse. Hij is opgevolgd door Jennie van der Mheen.