Eerlijke handel in Ghana

‘Mijn stage in Ghana was niet mijn eerste ervaring in een ontwikkelingsland of mijn eerste bezoek aan Afrika. Ik heb al eens een jaar vrijwilligerswerk gedaan in India en ben ook al eens in Ghana geweest, voor vier weken. Het was ook niet zo dat ik mijn zinnen had gezet op Ghana. Ik studeer Tropical Agriculture and Supply Chain Management en ik was bereid om daarheen te reizen waar ze de leukste stage-opdracht hadden. Toevallig was dat het AgroEco-Louis Bolk Instituut in Ghana. Ik heb een hoop moeten lezen over het onderzoek dat ik zou gaan uitvoeren. Daarna interviewde ik 75 boeren over hun productie om te zien of zij, op z’n minst grofweg, iets konden zeggen over hun opbrengst, hun uitgaven en hun landbouwtechnieken. Mijn onderzoek toonde aan dat de boeren weinig weet hebben van hun uitgaven en dat hun landbouwtechnieken vrij slecht zijn. Het was af en toe moeilijk en frustrerend omdat ik te maken had met het stereotype dat blanke mensen rijk zijn. Daarom vertelden boeren niet altijd de waarheid, in de hoop dat ze geld zouden krijgen. Pas in de laatste week kwam ik erachter dat sommige data hierdoor niet bruikbaar zijn. Aan de andere kant waren de mensen ongelooflijk open en wilden ze graag je vriend zijn. Ze vonden het leuk om met me te praten en ze waren ontzettend gastvrij. Zo wilden ze bijvoorbeeld niet dat ik water haalde of kookte. Ik vond bijna alles leuk aan Ghana; het enige waar ik wel aan moest wennen, waren de kakkerlakken en dode muizen die je vaak in het toilet vindt. Ik ga zeker nog eens terug naar Ghana, maar ik denk niet dat er ik de rest van mijn leven zou kunnen wonen. Daarvoor zijn de mentaliteit en de cultuur toch te verschillend.’