Marlies: Kritisch zijn op goede doelen is goed. Hoge salarissen van bestuurders en foute beleggingen horen er niet bij. Maar ik vind het onzin om dan maar meteen alles op een hoop te gooien. Ik krijg soms het idee dat mensen het feit dat sommige organisaties niet goed met hun geld omgaan als excuus gebruiken om maar helemaal niks te geven. Maar ik vind het treurig dat we (ook ikzelf) zo vaak onze eigen luxe belangrijker vinden dan dat er mensen van de honger doodgaan, of dat het milieu meer en meer wordt belast. Kortom, wees kritisch, maar gebruik het niet als excuus om al je geld vooral lekker voor jezelf te houden, in ons nog altijd rijke land.
Reactie Jillis: Het gaat niet om eigen luxe belangrijker vinden. Het gaat erom dat hulpgeld slecht of zelfs contraproductief wordt besteed. In het geval van Darfur hielpen donateurs alleen maar de rebellen. Dan heb je een plaat voor je kop als je blijft geven. Volgens mij vinden veel mensen hun schuldgevoel afkopen belangrijker en makkelijker dan nadenken over wat er met hun geld gebeurt.
Jillis: Het woord goededoelenindustrie zegt eigenlijk genoeg: goede doelen zijn vercommercialiseerd en verworden tot een – slecht georganiseerde – industrie. Bestuursleden van deze goede doelen krijgen be-lachelijk hoge salarissen, soms zelfs meer dan de minister-president. Bakken geld gaan naar de overhead. Reclamecampagnes met BN’ers kosten klauwen vol geld. En wat er dan uiteindelijk nog overblijft, komt vaak nog eens slecht of helemaal niet terecht ook. Mensen die door de beruchte tsunami één boot verloren, kregen er na afloop ineens vier of vijf. Darfur: goederen werden gestolen en achtergehouden door de rebellen, die daarmee handig de bevolking konden chanteren. Haïti: alweer hulpgoederen gestolen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Men zou eens wat kritischer moeten nadenken alvorens men geld doneert aan een ‘goed’ doel.
Reactie Marlies: Er is veel te vinden op de website van het CBF over hoe het geld wordt besteed; veel goede doelen gaan prima met hun geld om. Verder is het wel makkelijk wat jij doet: een paar voorbeelden noemen waarbij het fout gaat en vervolgens daar je mening op baseren. Je zou ‘ns wat kritischer moeten denken alvorens je alles maar generaliseert.