‘Een vijf is onvoldoende’

‘In Wageningen hebben we ook een vijfregeling, al meer dan tien jaar. Die is bedoeld als positieve prikkel. Als een student er in slaagt alle vakken in het eerste jaar te halen, mag hij een enkele vijf laten staan. Dat motiveert studenten om alles snel af te ronden. Prima. Anderzijds, stel dat we dit invoeren bij geneeskunde. Je wilt geen behandelend arts die zijn basiskennis niet goed op orde heeft. Dat geldt natuurlijk voor alle alfa- en bètawetenschappers. In die zin is één vijf in het eerste jaar nog te billijken, maar het moet geen algemene compensatieregel worden. Als iemand een vijf haalt, is er grote kans dat hij ook onvoldoende scoort op vervolgvakken. Die vijf kan de instellingen uiteindelijk meer onderwijs- en begeleidingstijd en dus geld kosten. Verder is het gevaar dat de onderwijskwaliteit en de waarde van het diploma er onder gaat lijden. Dat is ook de reden dat studentenorganisaties bezwaar maken tegen de vijfregeling, ze vrezen Inholland-achtige toestanden. Ik snap hun wantrouwen, want deze regel wordt nu bij meerdere universiteiten ingevoerd om de studierendementen en dus de inkomsten te verhogen. Het is strategisch gedrag en dat moet worden bestreden. De kwaliteit van het onderwijs moet voorop staan. Die kwaliteit kun je borgen met goed onderwijs, goede examens, een goed examenreglement en een goed kwaliteitssysteem voor examens. De examencommissies in Wageningen zijn momenteel druk met de kwaliteitsborging van examens. Het is belangrijk dat we geen water bij de wijn doen en geen genadezesjes gaan geven. Dat is puur eigenbelang, want een twijfelachtige kwaliteit gaat ten koste van de goede naam van de opleiding en de instroom van nieuwe studenten.’