Het Erasmusprogramma van de EU is opgezet om Europese uitwisseling te bevorderen met beurzen voor doceren of studeren in een ander Europees land. Hiermee wil de EU vooral het gevoel van ‘Europees burgerschap’ ontwikkelen, oftewel het besef van Europeaan zijn. Naast natuurlijk ook het stimuleren van persoonlijke ontwikkeling, taalkennis, intercultureel werken, en betere kansen op de arbeidsmarkt. Maar het Erasmusprogramma heeft een feestreputatie. Studenten zouden vooral naar een buitenlandse universiteit gaan om de bloemetjes buiten te zetten. Waar? ‘Nooo!’ vinden Cyril (Frankrijk), Camille (Frankrijk) en Ema (Slowakijke) eensgezind. ‘In Spanje, dáár kun je veel feesten’, weten ze, ‘maar in Wageningen moet je echt studeren om je punten te halen.’ Alledrie de studenten verwachten hun vakken gehaald hebben. Maar van een feestje zijn de studenten uiteraard niet vies. Ema: ‘Erasmus studenten kunnen feesten en studeren goed combineren.’ Met name zijn ze enthousiast over de activiteiten van IxESN. Niet alleen feesten, maar ook etentjes, waarbij iedereen wat uit eigen keuken meeneemt. Ook de excursies om Nederland en omstreken beter te leren kennen krijgen een dikke plus. Erg leuk. En nuttig, voegen ze daaraan toe. Want door al die activiteiten leren studenten elkaar kennen en voelen ze zich thuis. Cyril: ‘Net zoals ik in Frankrijk gewend ben, vormen Erasmusstudenten een hecht clubje, waarin iedereen elkaar kent.’
Open voor kritiek
Voor de het drietal betekende het verblijf in Wageningen ook een kennismaking met een ander onderwijssysteem. Ema is erg tevreden over het Nederlandse onderwijs. ‘Het is beter, intensiever om in korte perioden te studeren dan in lange semesters.’ Daarnaast vindt ze het bijzonder dat de docenten open staan voor kritiek. ‘In Slowakije is dat ondenkbaar. Professoren zijn ouderwetser, en erg trots op hun titel. Studenten krijgen geen feedback op hun projecten, zoals hier het geval is. Ik ben blij dat ik hier vier maanden kon studeren.’
Meer Europees
Met een paar maanden studie leer je een stad goed kennen. Camille is erg enthousiast over Wageningen, en wil zeker terugkomen. Ze vindt het jammer dat ze weg moet. ‘De sfeer hier is heel open-minded en internationaal. IxESN en andere studentenverenigingen zorgen voor dynamiek. Het is een klein stadje, maar er is veel te doen, er zijn veel concerten.’ Wat de drie betreft voldoet het Erasmusprogramma aan de doelstellingen. Ema: ‘Ik heb mensen uit veel verschillende landen ontmoet. En dan blijken je vooroordelen niet helemaal te kloppen. De Finnen zijn niet zo koud, en de Fransen niet zo trots of arrogant. Nederlanders vond ik heel open en behulpzaam.’ Ook Camille voelt zich meer Europees na deze ervaring. Volgens haar zijn de verschillen tussen Europeanen klein. ‘Er zijn veel overeenkomsten; we zien er hetzelfde uit. Eigenlijk zijn we hetzelfde.’ /Irene Boers