Veel aardappelsoorten in Andes

Altaminaro, verbonden aan het DLO van Equador, zocht naar inheemse aardappelrassen in drie regio’s. Hij vond in twee van de drie regio’s meer aardappel landrassen dan tijdens eerdere verzamelexpedities in de jaren zeventig en tachtig waren gevonden. Hij vermoedt dat er nog meer landrassen zijn te vinden, omdat de bemonstering van de aardappelrassen verre van uitputtend was. Dat is goed nieuws voor aardappelveredelaars. Eerder onderzoek suggereerde een verlies aan genetische diversiteit. Bij landrassen gaat het om aardappelsoorten die zonder noemenswaardige selectie en veredeling door plaatselijke boeren in stand worden gehouden. Of ze dat blijven doen, is de vraag. Altaminaro merkt op dat het vooral oudere kleinschalige boeren zijn die deze landrassen nog verbouwen. Om de genetische diversiteit te behouden, zijn culturele activiteiten nodig, zoals een ‘diversity fair’. Tijdens zo’n markt in een van de regio’s kwam Altaminaro veel nieuwe landrassen tegen. De promovendus keek ook naar de resistentie van de aardappelrassen tegen de aardappelziekte fytoftora. De meeste landrassen waren gevoelig tot matig resistent tegen de schimmelachtige ziekteverwekker, maar een aantal rassen was resistent. Dat biedt aanknopingspunten voor resistentieveredeling in Equador, Twee jaar geleden vond de Wageningse promovendus Stef de Haan dat ook de Andes-boeren in Peru de genetische diversiteit van de aardappel in stand houden. De Haan vond ruim vierhonderd unieke aardappelrassen, wat overeenkwam met de collectie van het aardappelinstituut CIP uit 1975. Ook De Haan concludeerde dat er geen sprake is van genetische erosie van de aardappel in de Andes. Alvaro Altaminaro promoveerde op 20 december bij Richard Visser, hoogleraar Plantenveredeling.