Tekst Ning Fan
Promovendi lichten hun meest prikkelende stelling toe. Deze keer is de beurt Annika Mangold-Döring, die op 13 november promoveerde op het modelleren van de effecten van temperatuur en chemicaliën op verschillende niveaus van biologische organisatie.
‘Men gaat er vaak vanuit dat experts, die het meeste kennis hebben over hun expertiseveld, ook het beste zijn in het toelichten van hun onderzoeksonderwerp. Ik denk juist dat experts vaak losgekoppeld zijn van hun publiek. Een expert kan vaak verzanden in elk detail van het onderwerp; dat is dan ook precies wat die persoon zo deskundig maakt. En, aangezien hun dagelijkse communicatie vaak gevoerd wordt met andere experts binnen hun domein, zijn ze geneigd te vergeten dat niet iedereen hetzelfde kennisniveau heeft, en ook niet geïnteresseerd is in hetzelfde detailniveau.
Hoewel wetenschapscommunicatie cruciaal is voor de samenleving, is de werkelijkheid dat onderzoekers onvoldoende getraind zijn in het effectief overbrengen van hun bevindingen op een breder publiek. Hierdoor komt de kennisoverdracht onder druk te staan. Bovendien bedreigt dit het vertrouwen in wetenschappers en de wetenschap. Tijdens de maandelijkse bijeenkomsten van de Science Communication Interest Group – de teller staat op 323 leden – werd één aanbeveling voor effectieve communicatie veelvuldig gedeeld: je publiek kennen en er contact mee maken. Ik voeg daar mijn persoonlijke advies aan toe: denk aan het kennisniveau dat je zelf zo’n vijf jaar geleden had, en vraag jezelf af wat je het liefste wilde weten voordat je alle details kende die je nu weet.’
