Ik maak een enorme smak. Met mijn hele lichaam tegen de vlakte. Ik krabbel op, ik voel de huid op mijn botten nabranden. Gloeien, pulseren. Ik word geconfronteerd met onverwacht hoge kwaliteit.
Wageningen is een van de beste universiteiten van de wereld op het gebied van onder meer landbouw, natuurbeheer en voedseltechnologie. De kwaliteit van de glijbanen in sportcentrum de Bongerd houdt echter te wensen over. Zei ik glijbanen? Sorry, squashbanen! Normaal gesproken glij ik over de Wageningse squashbaan alsof er gravel op ligt. Nu ik een keer ergens anders squashte, op een goede baan, bleven mijn voeten staan terwijl de rest van mijn lichaam door wilde. Ik struikelde over de goede grip en ik smakte hard op de grond.
Ik verwacht dat de komende twintig jaar de energietransitie en de problematische woningmarkt ingrijpende impact zullen hebben op mijn leven
Ik ben bang dat ik volgende week een soortgelijke ervaring ga krijgen. Zoals je natuurlijk weet zijn op 22 november de verkiezingen. Onze bestuursvoorzitter zei dinsdag in het landbouwdebat: ‘Als we elke keer geen keuzes maken, dan gaan we steeds verder achteruit.’ Durven keuzes te maken. Ambitieus maar realistisch toekomstgericht beleid. Vooruit gaan. Dat is wat we – of in ieder geval ik – van de politiek wil. De kans dat ik boer word is klein en er zijn meer thema’s om mijn stemkeuze op te baseren. Voor mijzelf verwacht ik dat de komende twintig jaar de energietransitie en de problematische woningmarkt ingrijpende impact zullen hebben op mijn leven.
Het rechts-conservatief consortium van NSC, VVD, PVV en BBB heeft samen 80 zetels in de laatste peiling. Een aantal politici van deze partijen bombardeert migratie tot hoofdoorzaak van de woningmarktproblematiek en zien migratiebeperking als de oplossing. Dat is veel meer het kietelen van de onderbuik, dan een constructieve en realistische oplossingsrichting voor de woningmarkt aandragen. Ook overtuigt die groep partijen mij niet dat zij moedige en toekomstbestendige keuzes maken in het landbouwbeleid, laat staan in de energietransitie.
We moeten als Nederland dóór, maar ik ben bang dat onze voeten na volgende week blijven stilstaan, gestruikeld over gevestigde belangen, gemakzucht en populisme.
Steven (25) doet een master Economie en Beleid en loopt stage bij een onderzoeksinstelling op economisch gebied. Hij slaat graag van zich af op de squashbaan en staat altijd open voor een potje squash en een goed gesprek. Je kan hem hier mailen.
