Yvonne Lemlijn is voorzitter van de Sociëteits Lustrum Week commissie, kortweg SLuWcie. ‘Van 25 februari tot 3 maart staan we stil bij het vijftigjarige jubileum van ons huidige pand.’ Dus: cantussen, biergartens, diners en feestjes. Maar ook een lesje geschiedenis voor de jongere leden, zegt Lemlijn. Want hoe is SSR-W eigenlijk in de Generaal Foulkesweg terechtgekomen?
‘SSR-W zat eerst in Huize Torck in de Boterstraat, vlakbij het stadhuis, vertelt Lemlijn. ‘Dat noemden we toen overigens ook al Sela, net als ons huidige pand. Sela betekent ‘rustpunt’; het staat symbool voor de rust en ontspanning die leden hier vinden. De achterkant van het oude pand was supermooi; de voorkant eigenlijk best lelijk. Het pand had vier verdiepingen. De bovenste verdieping was een studentenhuis, daar woonden de prominente leden. Er was een supergrote tuin waar de leden ongestoord konden borrelen en spelletjes spelen. Ze bouwden weleens bruggen over de stadsgracht. Dat moet leuk zijn geweest.’
Op de foto’s hieronder zie je achtereenvolgens de achterkant van het pand; de nogal retro uitziende kroegzaal en leden en ‘klooien’ in die kroegzaal. ‘Klooien zijn eerstejaars die nog niet zijn geïnaugureerd. Toen werd je als klooi nog kaalgeschoren en moest je op de grond zitten, maar tegenwoordig doen we dat niet meer. Ook valt op dat er eigenlijk alleen mannen op de foto staan. Dat is nu ook anders.’
Tekst gaat verder onder foto’s.
Brand
Op maandag 6 maart 1972 brak er brand uit in het stadhuis. ‘Onze leden zijn toen gaan helpen om het gemeentearchief veilig te stellen’, vertelt Lemlijn. ‘Toen dat was geregeld en de brand enigszins onder controle leek, gingen ze terug naar het verenigingspand om een biertje te drinken en te vieren dat ze iets goeds hadden gedaan. Maar toen iemand naar de wc ging, zag die daar plotseling een enorme rookwalm. Foute boel!’
Waarschijnlijk brak de brand bij SSR-W uit in de garderobe, zegt Lemlijn. ‘Het idee bestaat dat iemand achter de SSR-leden aan naar binnen is geglipt en iets in de garderobe in de fik heeft gestoken. Zeker weten we het niet. Wel is bekend dat iedereen snel het pand moest verlaten, maar dat een paar mensen eerst naar boven renden om de bewoners van het studentenhuis op de bovenste verdieping wakker te maken. Die konden gelukkig ontsnappen via een brandtrap die slechts twee weken eerder was aangelegd. Iedereen is er heelhuids vanaf gekomen.’
De brandweer was helaas niet in staat om de brand te blussen, omdat ze nog bezig waren met het blussen van het stadhuis, vertelt Lemlijn. ‘Twee grote branden op hetzelfde moment was te veel.’
Tekst gaat verder onder foto.
Gebouw verloren
Het gebouw bleek na de brand niet langer te gebruiken. ‘Zoals je ziet was het een grote chaos. Alleen een deel van de linkerzijde stond nog overeind. Het moest meteen worden gesloopt.’
De vereniging vond tijdelijk onderdak in een jongerencentrum naast het Scheve Huis (het oudste SSR-W verenigingshuis) en ging hard op zoek naar een nieuw onderkomen. Dat vonden ze al gauw: op 24 juli 1972 werd een vrijstaand pand met een grote tuin aan de Generaal Foulkesweg aangekocht. Op 29 maart 1973 betrok SSR-W de hun nieuwe sociëteit, die wederom Sela werd genoemd.
Hier kun je meer lezen over de geschiedenis van SSR-W.