Het is druk in het Hok. Op de eerste verdieping van Forum zitten alle studieverenigingen in hun eigen kleine kantoortje, en die van ons zit elke pauze steevast stampvol. Als je te laat aankomt moet je in het rare hoekje achter de deur zitten, of staand wachten tot er een stoel vrijkomt. En het ruikt er altijd een beetje naar brood, zweet en mannendeo.
In een gemiddelde pauze telt het Hok, met een oppervlakte van (misschien) tien vierkante meter, rond de twaalf lunchende mensen. Meestal jongens. Mijn studie (Bos- en Natuurbeheer) heeft een man-vrouwratio van 1:1, maar dat is niet terug te zien in de demografie van de Hokgangers. In de laatste twee besturen, waarvan ik ook onderdeel was, was maar één van de zes bestuursleden vrouw (ik dus). En die scheve verhouding wordt vooral opgemerkt door vrouwen, voor de mannen is het een blinde vlek. Zodra er een of twee vrouwen zitten (op gemiddeld acht tot tien mannen) wordt er al geroepen: ‘Kijk, ze zijn er toch. Wat is het probleem?’
Een bestuur met veel vrouwen heeft een fijnere dynamiek (sorry oud-bestuur, jullie waren heel lief, maar er miste wel iets)
Als oud-voorzitter van een bestuur waarin ik dus de enige vrouw was, en als iemand die opgegroeid is in een huishouden met vijf vrouwen, vind ik het wél een probleem. Vanuit het Hok worden vaak de nieuwe bestuursleden gezocht. Een bestuur met veel vrouwen heeft een veel betere en fijnere dynamiek (sorry oud-bestuur, jullie waren heel lief, maar er miste wel iets). Tijdens de periodieke borrel van de studievereniging vraag ik aan iedereen wat er beter kan en hoe we aan meer vrouwen kunnen komen. ‘Misschien moeten ze minder schreeuwen en met dingen gooien in het Hok’, is een suggestie. ‘Misschien moeten we een bank in het Hok reserveren voor vrouwelijke studiegenoten’, zegt een ander. ‘Of we zetten alle vrouwen vanavond op de foto en die foto’s gaan we dan delen.’ ‘Ja! Hey, zet de vrouwen op de foto!’
De onofficiële taskforce om meer vrouwen naar de studievereniging te krijgen heeft meer of minder gewerkt. Het is in ieder geval een gespreksonderwerp geworden. Wanneer ik op een willekeurige dag het Hok binnenloop, wordt me direct verteld dat er gisteren vier vrouwen zaten tijdens de pauze en dat dat toch ‘best wel intimiderend’ was. En toen ik vandaag binnenliep, was het aantal vrouwen meteen verdubbeld: van één naar twee. Vanavond wordt het nieuwe bestuur van de studievereniging ingeslagen. Met daarin twee vrouwen en vier mannen. Een verdubbeling. Dus.
Ilja Bouwknegt is 23, bachelorstudent Bos- en Natuurbeheer, is actief bij studievereniging WSBV Sylvatica en doet ’s nachts wel eens vleermuizenonderzoek.
Ontzettend goed dat het wordt aangekaart!