De harde knip, het afschaffen van de basisbeurs, de langstudeerboete en mogelijk het bindend studieadvies hangen aankomende studenten als een donkere wolk boven het hoofd. Ook al zijn de nieuwe besturen van de Wageningse studentenverenigingen Ceres, KSV Franciscus en SSR-W nog maar kort in functie, de bestuursleden zijn al druk aan het nadenken hoe ze hun leden een steuntje in de rug kunnen bieden tijdens de studie. Ook al wordt na de inauguratie pas duidelijk hoeveel eerstejaars daadwerkelijk lid zijn geworden, geen van de drie verenigingen heeft te klagen over het aantal nieuwe aanmeldingen. ‘Maar tijdens de AID merkten we wel dat aankomende studenten door alle overheidsmaatregelen meer twijfelen of ze studie en verenigingsleven kunnen combineren’, vertelt Robbert Hoeboer, abactis bij KSV. ‘De studie komt duidelijk op de eerste plek.’ Cerespresident Zeger Kievit beaamt dit. ‘We groeien wel, maar niet zo hard als de universiteit.’ Dat is volgens hem een teken aan de wand. ‘Het wordt lastiger om een balans te vinden tussen studeren en echt student zijn. Studenten zijn veel serieuzer bezig met de studie en met extracurriculaire activiteiten. Als achtste- of negendejaars hier nog rondlopen, dat is echt niet meer van deze tijd.’ SSR-W, in het verleden nog een kleine speler op verenigingsgebied, maakt al jaren een stormachtige groei door. Maar die groei zal stokken als de vereniging zich alleen zou richten op feestjes en gezelligheid, denkt de nieuwe voorzitter Evelien Valk. ‘Een studentenvereniging is leuk, maar de studie is uiteindelijk het belangrijkste. Een vereniging draait zolang de leden blijven komen. Je houdt dus automatisch rekening met hun studieverplichtingen.’
Studieontbijt
Bij zowel KSV als SSR-W zoeken de leden elkaar nu al regelmatig op om samen te studeren, zeggen Hoeboer en Valk. De verenigingspanden bieden voldoende ruimtes voor studenten om rustig te kunnen leren, wanneer ze geen zin hebben om alleen thuis met hun neus in de boeken te zitten. Komend jaar gaan de besturen kijken waaraan nog meer behoefte is. KSV zit te denken aan mentoren en een roulatiesysteem voor studieboeken. SSR-W verwacht dat de studiecommissie steeds belangrijker wordt. ‘Die beheert de "handel" in tweedehands boeken, tentamens en samenvattingen en organiseert "richtingeten", waarbij studenten van dezelfde studie maar van verschillende jaren tijdens het eten tips en boeken kunnen uitwisselen en kennis doorgeven. Maar we verwachten dat de commissie nog actiever gaat worden. Met workshops geven bijvoorbeeld.’ Ook bij Ceres worden de piketpaaltjes verplaatst. Kievit: ‘We zijn er natuurlijk voor de gezelligheid. Maar het is ook onze taak om de leden meer bij te brengen dan alleen bier drinken.’ Vorig jaar is de vereniging begonnen met een studieontbijt. Tijdens zelfstudieweken konden de leden tussen acht en half tien terecht op de kroeg voor een klein ontbijt. Dan zaten ze daarna op een schappelijke tijd met hun neus in de boeken. Kievit: ‘Het is een veelgehoord excuus: "Ik wil wel studeren maar het lukt me niet om voor twaalf uur op de uni te zijn." Door dat ontbijt hadden ze een stok achter de deur. Er kwam telkens zo’n veertig man op af, er was duidelijk behoefte aan.’ Ook denkt de vereniging na over een cursus studievaardigheid. ‘Er zijn daarover gesprekken gaande met KLV, maar het staat allemaal nog in de kinderschoenen. We zijn echt alle mogelijkheden nog aan het aftasten.’
Feesten
Ook voor de eerstejaars wordt gezorgd. Bij KSV zijn de activiteiten tijdens de introductietijd wat minder dicht op elkaar gepland. Ook is de inauguratie uitgesteld, zodat de studenten langer de tijd hebben om elkaar te leren kennen. Bij Ceres zijn de activiteiten tijdens de introductietijd verplicht, maar ze vinden plaats voor en na de colleges, er wordt geen alcohol geschonken en de avonden hebben een strikte eindtijd. SSR-W heeft de introductieperiode niet aangepast. ‘We hebben wel gekeken of het nodig was, maar bij ons is de intro goed te combineren met de studie.’ Wel is er dit jaar voor gekozen om de Activiteitencommissie op te splitsen, zodat er nu ook een speciale Diescommissie is. ‘In plaats van zes zijn daar nu twaalf studenten mee bezig. Ze zijn er dus minder tijd aan kwijt.’ Ondanks de workshops, mentoren en studieontbijtjes, houdt de verantwoordelijkheid van een vereniging een keer op. Kievit: ‘Tijdens de introductietijd sturen wij de eerstejaars op een gegeven moment naar bed. Maar als ze daarna nog de stad in gaan, moeten ze dat zelf weten. Daar hebben wij helaas niets over te zeggen.’ Ook Hoeboer en Valk herkennen de neiging om tot ‘s avonds laat door te feesten. Daarom organiseren de verenigingen bewust geen grote feesten en borrels tijdens zelfstudieweken en tentamenperiodes. Hoeboer: ‘Maar het is aan de studenten of ze dan wel een filmpje komen kijken op de kroeg of dat ze thuis blijven studeren. Ze staan op eigen benen, dus ze moeten zelf bepalen of het lidmaatschap in hun studieplan past. Leden uitschrijven die in hun eerste jaar te weinig studiepunten halen, gaat ons veel te ver.’