Ik ben hier nu anderhalve week en vraag me af: ‘Wat doe ik hier in godsnaam?’ Nee echt: ‘Waarom ben ik hier eigenlijk?’ Oké, Ik loop stage bij de ‘Forest Service’. Maar ik had toch ook gewoon een stage kunnen doen bij ‘fricking’ Staatsbosbeheer?
Nee, ik kies er vrijwillig voor mijn gezellige barak, kippetjes, geiten en mijn hilarische huisgenoten op Droevendaal te verlaten. Ik laat al mijn vrienden in de steek en besluit mijn vriendin, die ook nog eens verdomd sexy is, vier maanden lang niet te proeven, ruiken en voelen. Waarom heb ik er ongedwongen voor gekozen de communie van mijn zus haar eerste kindje te missen en de geboorte van haar tweede? Waarom woon ik nu ineens in Powell River, waar gepensioneerde opaatjes en omaatjes het grootste deel van de bevolking uitmaken?
Ik weet nog waarom ik die keuze na lang twijfelen uiteindelijk gemaakt heb. Powell River ligt aan de Westkust van Canada. Het ligt vlakbij Vancouver Island, waar de beste surfgolven van Canada de kust onveilig maken. Maar eigenlijk heeft een ding me simpelweg overgehaald: de natuur aan de westkust van Canada zou fenomenaal zijn.
Bij de aankomst besef ik echter plots aan de andere kant van de wereld te zijn. Ik moet bijna huilen. De werkelijkheid dringt tot me door… Het is ‘goodbye Wageningen’ en ‘Hello Powell River’.
Video: Naast mijn geschreven blog houd ik ook een videoblog bij. Iedere maand maak ik een filmpje over mijn avonturen in Canada. Hieronder het eerste filmpje over ‘het vertrek’ uit Wageningen. Veel kijkplezier!