Elke minuut speelt zich voor mijn neus hetzelfde tafereel af. Een student komt aan en gaat zitten achter één van de twee defecte computers. Meisje: ‘Deze computer is defect hoor.’ Student: ‘O, goed dat je me even waarschuwt, bedankt!’ En net als de vorige computerzoeker van het toneel is verdwenen, verschijnt de volgende. Als ik dat meisje achter de ene werkende computer was geweest, had ik me voor geen meter op mijn werk kunnen concentreren.
Wat concluderen we uit deze kleine case study? De enige vrije computers worden constant uitgeprobeerd door computerzoekers. Er is dus op een gemiddelde ochtend in de Leeuwenborch een tekort aan computers. Op het Forum ook, weet ik uit ervaring. Want als je na tien uur ‘s ochtends nog een computer probeert te zoeken, kun je het vergeten.
Het is namelijk heel erg druk in onze universiteitsgebouwen. Weleens geprobeerd om rond collegewisseltijd, het klassieke spitsuur, een lift op het Forum te nemen? Of om überhaupt het Orion binnen te komen? Of heb je wel eens geprobeerd om rond vijf uur ’s middags bus 88 te nemen vanaf de campus? Voor dat alles moet je stevig in je schoenen staan want je moet proppen, proppen, proppen.
Soms verdenk ik de alom aanwezige biologen ervan dat ze stiekem een experiment met ons uitvoeren. ‘Schroef de populatie studenten in leefgebied ‘Wageningen UR’ flink naar boven op, en houd alle andere omstandigheden gelijk. Welk effect heeft de toegenomen populatiedruk op studenten?’ Biologen vinden dit experiment natuurlijk fantastisch, want het is pure survival of the fittest. Met dit weer is het wachten op de eerste uitbraak van een geheimzinnig virus, veroorzaakt door intensieve studentenhouderij.
Ik ben benieuwd wie er fit genoeg zijn om op tijd de benodigde studiepunten te halen.